[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Jason Tunks

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jason Tunks
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1975
London

Wzrost

201 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska panamerykańskie
złoto Santo Domingo 2003 rzut dyskiem
brąz Winnipeg 1999 rzut dyskiem
Igrzyska Wspólnoty Narodów
srebro Manchester 2002 lekkoatletyka
(rzut dyskiem)
srebro Melbourne 2006 lekkoatletyka
(rzut dyskiem)
brąz Kuala Lumpur 1998 lekkoatletyka
(rzut dyskiem)
Igrzyska frankofońskie
złoto Ottawa 2001 rzut dyskiem
Mistrzostwa panamerykańskie juniorów
brąz Winnipeg 1993 pchnięcie kulą

Jason Tunks (ur. 7 maja 1975 w London[1]) – kanadyjski lekkoatleta, specjalista rzutu dyskiem, mistrz igrzysk panamerykańskich, trzykrotny medalista igrzysk Wspólnoty Brytyjskiej, trzykrotny olimpijczyk.

Zdobył brązowy medal w pchnięciu kulą i zajął 5. miejsce w rzucie dyskiem na mistrzostwach panamerykańskich juniorów w 1993 w Winnipeg[2]. Na mistrzostwach świata juniorów w 1994 zajął 8. miejsce w rzucie dyskiem i 10. miejsce w pchnięciu kulą[3]. Odpadł w eliminacjach rzutu dyskiem na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie[1]. Zajął 9. miejsce w tej konkurencji na mistrzostwach świata w 1997 w Atenach[4].

Zdobył brązowy medal w rzucie dyskiem, przegrywając jedynie z Robertem Weirem z Anglii i Frantzem Krugerem z Południowej Afryki, a także zajął 11. miejsce w pchnięciu kulą na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1998 w Kuala Lumpur[5]. Na igrzyskach panamerykańskich w 1999 w Winnipeg wywalczył brązowy medal w rzucie dyskiem, za Anthonym Washingtonem ze Stanów Zjednoczonych i Alexisem Elizalde z Kuby, a w pchnięciu kulą zajął 5. miejsce[6].

W późniejszych startach koncentrował się na rzucie dyskiem. Odpadł w kwalifikacjach tej konkurencji na mistrzostwach świata w 1999 w Sewilli[4]. Na igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney zajął 6. miejsce[1]. Zwyciężył na igrzyskach frankofońskich w 2001 w Ottawie[7]. Zajął 9. miejsce na mistrzostwach świata w 2001 w Edmonton[8].

Zdobył srebrny medal na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 2002 w Manchesterze, za Frantzem Krugerem, a przed Robertem Weirem[5]. Zwyciężył na igrzyskach panamerykańskich w 2003 w Santo Domingo, wyprzedzając Kubańczyków Franka Casañasa i Loisa Maikela Martíneza[9]. Zajął 11. miejsce na mistrzostwach świata w 2003 w Paryżu[10]. Nie zakwalifikował się do finału na igrzyskach olimpijskich w 2004 w Atenach[1]. Zajął 8. miejsce na mistrzostwach świata w 2005 w Helsinkach[10].

Ostatnią dużą imprezą międzynarodową, na której Tunks startował, były igrzyska Wspólnoty Narodów w 2006 w Melbourne. Wywalczył na nich srebrny medal w rzucie dyskiem, przegrywając jedynie ze Scottem Martinem z Australii, a wyprzedzając swego kolegę z reprezentacji Kanady Dariusza Slowika[5].

Tunks był czternastokrotnym mistrzem Kanady w rzucie dyskiem w latach 1995–2005 i 2007–2009, a także wicemistrzem w 2006 i 2014. Był również mistrzem Kanady w pchnięciu kulą w 1997 oraz wicemistrzem w 1996, 1998 i 2001[11].

Dwukrotnie poprawiał rekord Kanady w rzucie dyskiem do rezultatu 67,88 m, uzyskanego 14 maja 1998 w Abilene[12]. Jest to aktualny (wrzesień 2020) rekord Kanady[13].

Pierwszą żoną Tunksa była Teri Steer, amerykańska lekkoatletka, specjalistka pchnięcia kulą, olimpijka z 2000, obecna (wrzesień 2020) żona Christiana Cantwella, a drugą jest Lieja Tunks z d. Koeman, holenderska kulomiotka, olimpijka z 2000 i 2004[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Jason Tunks [online], olympedia.org [dostęp 2020-09-20] (ang.).
  2. Pan American Junior Championships 1993 [online], wjah.co.uk [dostęp 2020-09-20] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  3. World Junior Championships 1994 [online], wjah.co.uk [dostęp 2020-09-20] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  4. a b IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 191 [dostęp 2020-09-20] (ang.).
  5. a b c Jason Tunks [online], commonwealthgames.com [dostęp 2020-09-20] (ang.).
  6. Pan-American Games, Winnipeg, Canada 1999 [online], atfs.org, s. 12 [dostęp 2020-09-20] (ang.).
  7. Francophone Games [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-20] (ang.).
  8. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 191–192 [dostęp 2020-09-20] (ang.).
  9. Pam American Games [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-20] (ang.).
  10. a b IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 192 [dostęp 2020-09-20] (ang.).
  11. CANADIAN CHAMPIONSHIPS MEDALLISTS / MÉDAILLÉS DES CHAMPIONNATS CANADIENS 1900-2015 MEN/ HOMME [online], Athletics Canada [dostęp 2020-09-20] (ang. • fr.).
  12. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 139. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  13. Canadian Records [online], Athletics Canada [dostęp 2020-09-20] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]