Jan Wimmer

Jan Wimmer (ur. 4 czerwca 1926 w Bydgoszczy, zm. 7 sierpnia 2016 w Warszawie) – polski historyk, badacz dziejów polskiej wojskowości, profesor nauk humanistycznych.

Był absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego, pracownikiem naukowym Wojskowego Instytutu Historycznego w Warszawie, w 1974 uzyskał tytuł profesora nauk historycznych.

Specjalizował się w historii XVII wieku, szczególnie historii wojskowości. Autor m.in. prac poświęconych polskiej piechocie i konfliktom zbrojnym XVII wieku (monografia Wiedeń 1683), współautor prac słownikowych i encyklopedycznych, sekretarz redakcji czasopism historycznych. Od 1975 członek Rady Naukowej Polskiego Słownika Biograficznego, autor 18 biogramów do PSB^[1].

Ojciec dziennikarza i ekonomisty Pawła Wimmera.

Zmarł 7 sierpnia 2016^[2] w Warszawie^[1]. Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 41, miejsce 95)^[3].

• Dawne wojsko polskie XVII i XVIII w., Warszawa 2006.
• Dzieje oręża polskiego do roku 1793 (współautor: Tadeusz Marian Nowak).
• Gdyby... Całkiem inna historia Polski, 2009 (jeden ze współautorów).
• Generał Marcin Kątski, Wydawnictwo MON.
• Historia piechoty polskiej do roku 1864, Warszawa 1978.
• Historia oręża polskiego 963–1795, Warszawa 1981 (współautor: Tadeusz Marian Nowak).
• Oblężenie i odsiecz Wiednia [w:] Tryumf wiedeński 1683, Kraków: KAW, ISBN 83-03-01012-3.
• Odsiecz wiedeńska 1683 roku.
• Polska-Szwecja. Konflikty zbrojne w XVI-XVIII wieku.
• Wiedeń 1683. Dzieje kampanii i bitwy, Warszawa 1983.
• Wojna polsko-szwedzka 1655-1660.
• Wojsko Rzeczypospolitej w dobie wojny północnej 1700–1717, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1956.
• Wojsko polskie w drugiej połowie XVII wieku, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1965.
• Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864. Tom I - do roku 1648, Wydawnictwo MON (jeden ze współautorów).
• Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864. Tom II - od roku 1648 do 1864, Wydawnictwo MON (jeden ze współautorów).