Jan Jerzy Grabowski

	generał lejtnant
Miejsce urodzenia	Wielkie Księstwo Litewskie
Data śmierci	1789
	Przebieg służby
Siły zbrojne	armia koronna
Jednostki	1 Dywizja Litewska
Stanowiska	dowódca dywizji
	Odznaczenia

Jan Grabowski
	Jan Jerzy
	; Oksza

Jan Jerzy Grabowski herbu Oksza^[1] (ur. ? na Litwie, zm. 1789) – generał lejtnant wojsk armii koronnej, generalny inspektor jazdy litewskiej, marszałek utworzonej w 1767 dysydenckiej konfederacji słuckiej.

Życiorys

Pochodził z rodziny szlacheckiej, od wieków związanej z kościołem ewangelicko reformowanym. Miał dwóch braci generałów: Michała Grzegorza Grabowskiego i Pawła Grabowskiego.

Z pierwszej żony i współwyznawczyni Joanny Gruszczyńskiej miał dwóch synów: Pawła Jerzego generała i Jerzego generalnego inspektora wojsk litewskich. W 1769 roku poślubił Elżbietę Szydłowską. Większość dzieci z tego związku była naprawdę dziećmi króla Stanisława Augusta Poniatowskiego i była wychowywana na katolików. Jednym z nich był Stanisław Grabowski.

Od wczesnej młodości służył w wojsku litewskim, doszedł do stanowiska pułkownika regimentu konnego gwardii. W 1782 uzyskał patent generała lejtnanta jako dowódca 1 Dywizji Litewskiej, jednocześnie szef swojego regimentu. W 1784 był jedynym posłem dysydenckim w Polsce, ale żadnej roli nie odegrał. Wbrew nadziejom dysydentów król nie powołał go do Senatu, zapewne nie chcąc narażać się duchowieństwu katolickiemu.

W 1767 roku został odznaczony rosyjskim Orderem Świętego Aleksandra Newskiego^[2].

Przypisy

↑ Polska Encyklopedia Szlachecka. T. V. Warszawa, 1936, s. 356
↑ Бантыш-Каменский Н.Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула, 2005, s. 149.

Bibliografia

H. P. Kosk, Generalicja polska, t. 1, Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 1998.

[1] Polska Encyklopedia Szlachecka. T. V. Warszawa, 1936, s. 356

[2] Бантыш-Каменский Н.Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула, 2005, s. 149.

[1]

[2]