[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Jakub z Koniecpola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jakub z Koniecpola
Herb rodowy
Pobóg
Data urodzenia

ok. 1362

Data śmierci

przed 21 sierpnia 1430

Ród

Koniecpolscy herbu Pobóg

Wojny i bitwy

Bitwa pod Grunwaldem

Administracja

wojewoda sieradzki
starosta kujawski

Jakub z Koniecpola (ur. ok. 1362, zm. przed 21 sierpnia 1430) – wojewoda sieradzki i starosta kujawski; członek rady królewskiej Władysława Jagiełły, ochmistrz dworu królowej Zofii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jakub z Koniecpola był synem Przedbora, protoplasty rodu Koniecpolskich. W 1394 roku wymieniany jest w źródłach jako wojewoda sieradzki i starosta kujawski. W 1400 roku podpisał akt odnowienia Uniwersytetu Krakowskiego. Jako członek rady królewskiej brał udział w rozmowach polsko-litewskich w roku 1401 poprzedzających unię wileńsko-radomską, był jej sygnatariuszem[1]. W 1403 roku poświadczył w Lublinie zobowiązanie Witolda do nie zawierania przymierza z Zakonem Krzyżackim bez zgody króla. W 1410 roku brał udział w bitwie grunwaldzkiej dowodząc chorągwią. W 1411 podpisał się pod aktem pokojowym kończącym wojnę z zakonem krzyżackim. Był sygnatariuszem aktu unii horodelskiej 1413 roku[2]. W latach 20. ochmistrz dworu królowej Zofii, czwartej żony Władysława Jagiełły.

Był sygnatariuszem pokoju mełneńskiego 1422 roku[3]. W 1428 Władysław Jagiełło nadał zamek i miasteczko Lelów koło Włoszczowy wraz z przyległymi wsiami: Bliżyce, Sokolniki oraz Dzibice w dożywotnie posiadanie Jakubowi z Koniecpola, jego żonie Kochnie oraz ich synom Janowi Taszce i Przedborowi. Król polski zachował wszelkie prawa do tych dóbr. Nadanie to Jagiełło uczynił za zasługi Kochny przy wychowaniu jego synów, królewiczów Władysława III zwanego Warneńczykiem oraz Kazimierza IV Jagiellończyka, gdy byli oni niemowlętami[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Codex Diplomaticus Poloniae, t. I, Warszawa 1847, s. 272.
  2. Statuta, Prawa Y Constitucie Koronne Łacinskie Y Polskie z Statutow Łaskiego Y Herborta Y Z Constituciy Koronnych Zebrane, Kraków 1600, s. 749.
  3. Maciej Dogiel, Codex Diplomaticus Regni Poloniae Et Magni Ducatus Litvaniae : In Quo Pacta, Foedera, Tractatus Pacis, Mutuae Amicitiae, Subsidiorum, Induciarum, Commerciorum Nec Non Conventiones [...] Aliaque Omnis Generis Publico Nomine Actorum, Et Gestorum Monumenta. T. 4, In Quo Totius Prussiae Res Continentur, Wilno 1764, s. 114.
  4. Leszczyńska-Skrętowa 1986 ↓.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]