John Steiner
 Steiner w Dead of Summer (1975) | |
| Data i miejsce urodzenia |
7 stycznia 1941 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
31 lipca 2022 |
| Zawód |
aktor, agent nieruchomości |
| Lata aktywności |
1965–1991 |
John Steiner (ur. 7 stycznia 1941 w Chester, zm. 31 lipca 2022 w La Quinta[1]) – brytyjski aktor[2].
W latach 60. przeniósł się do Włoch i występował jako aktor charakterystyczny w spaghetti westernach, komediach, dreszczowcach i filmach policyjnych, często grając rolę złoczyńcy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Chester[3] w hrabstwie Cheshire[4], w północno-zachodniej części Anglii. Uczęszczał do Royal Academy of Dramatic Art i przez trzy lata był związany z Royal Shakespeare Company[5]. Opanował język włoski, hiszpański i angielski.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Początkowo pracował przez kilka lat w BBC i występował gościnnie w serialach: Front Page Story (1965), Środa gra (The Wednesday Play, 1965), Public Eye (1966), Orlando (1966) czy Święty (The Saint, 1966) z Rogerem Moore’em. Debiutował na dużym ekranie jako Monsieur Dupere w Petera Brooka Prześladowanie i zabójstwo Jean-Paula Marata w wykonaniu pensjonariuszy zakładu dla obłąkanych w Charenton w reżyserii Markiza de Sade (Marat/Sade, 1967) wg sztuki Petera Weissa. Potem dostał główną rolę w spaghetti westernie Viva Tepepa! (Tepepa, 1968).
Wysoki (188 cm wzrostu), chudy blondyn, bardzo brytyjski, z pewnym podobieństwem do Petera O’Toole, stopniowo zdobywał reputację poważnego i profesjonalnego aktora w kinie włoskim. Grywał zwłaszcza w thrillerach politycznych, takich jak Śledztwo skończone - proszę zapomnieć (L'Istruttoria è chiusa: dimentichi, 1971) Damiano Damiani czy Dajcie sensację na pierwszą stronę (Sbatti il mostro in prima pagina, 1972) Marco Bellocchio. Zagrał czarny charakter w dwóch swobodnych adaptacjach powieści Jacka Londona w reżyserii Lucio Fulci - Biały Kieł (Zanna Bianca, 1973) i sequel Powrót Białego Kła (Il Ritorno di Zanna Bianca, 1974), gdzie był idealnym antagonistą Franca Nero („ludzki” bohater filmu).
Kilkakrotnie spotkał się na planie z Maurizio Merli, m.in. w policyjnym dramacie kryminalnym Gwałtowny Rzymie (Roma violenta, 1975) w roli sadystycznego gangstera czy jednym z ostatnich spaghetti westernów Mannaja (1977) jako wielki złoczyńca. Tinto Brass zaangażował go do roli nazisty w Salon Kitty (1976) z Helmutem Bergerem, Ingrid Thulin i Bekimem Fehmiu, potem wystąpił jako przestępca doradzający szalonemu cesarzowi (Malcolm McDowell) w Kaligula (Caligula, 1979) oraz Papryka (Paprika, 1991) wg powieści Johna Clelanda Pamiętniki Fanny Hill[6] z udziałem Debory Caprioglio, Stéphane Ferrary i Domiziano Arcangeliego. W groteskowym filmie Sindbad: Legenda siedmiu mórz (Sinbad of the Seven Seas, 1989) z tytułową rolą Lou Ferrigno zagrał postać niegodziwego wezyra[7].
W 1991 wycofał się z aktorstwa i przeniósł się wraz z rodziną do Kalifornii, gdzie został agentem nieruchomości.
31 lipca 2022 w La Quinta zginął w wypadku samochodowym w wieku 81 lat[8].
Wybrana filmografia
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Tytuł | Rola | Reżyser |
|---|---|---|---|
| 1966 | Publiczne oko (Public Eye) - odc. You're Not Cinderella, Are You? ( | Brian Graham | Quentin Lawrence |
| Orlando | Trevor Beale | Bryan Shiner | |
| 1967 | Święty (The Saint) - odc. The Death Game | Grey Wyler | Leslie Norman |
| Dusza na sprzedaż (Bedazzled) | Konferansjer telewizyjny | Stanley Donen | |
| Prześladowanie i zabójstwo Jean-Paula Marata w wykonaniu pensjonariuszy zakładu dla obłąkanych w Charenton w reżyserii Markiza de Sade (Marat/Sade) | Monsieur Dupere | Peter Brook | |
| 1968 | Viva Tepepa! (Tepepa) | doktor Henry Price | Giulio Petroni |
| 1969 | 12+1 | Stanley Duncan | Nicolas Gessner |
| 1970 | Las wilka (El Bosque del lobo) | Robert | Pedro Olea |
| 1971 | Śledztwo skończone - proszę zapomnieć (L'Istruttoria è chiusa: dimentichi) | Biro | Damiano Damiani |
| 1972 | Dajcie sensację na pierwszą stronę (Sbatti il mostro in prima pagina) | Montelli | Marco Bellocchio |
| 1973 | Biały Kieł (Zanna Bianca) | Charles 'Beauty' Smith | Lucio Fulci |
| Masakra w Rzymie (Rappresaglia) | Standartenführer płk Eugen Dollmann | George Pan Cosmatos | |
| 1974 | Wynalazek Morela (L'Invenzione di Morel) | Morel | Emidio Greco |
| Powrót Białego Kła (Il Ritorno di Zanna Bianca) | Charles 'Beauty' Smith | Lucio Fulci | |
| 1975 | Roma violenta | Franco 'English' Spadoni | Marino Girolami |
| Una Ondata di piacere | Giorgio | Ruggero Deodato | |
| 1976 | Salon Kitty | Biondo | Tinto Brass |
| Mark colpisce ancora | Paul Henkel | Stelvio Massi | |
| 1977 | Do widzenia i amen (Goodbye e amen) | Donald Grayson | Damiano Damiani |
| Mannaja | Voller | Sergio Martino | |
| 1978 | Efekty specjalne (Effetti speciali, TV) | Gianni Amelio | |
| Wciąż o miłości (L'amour en question) | Tom Hastings | André Cayatte | |
| 1979 | Mały Archimedes (Il Piccolo Archimede, TV) | Alfred | Gianni Amelio |
| Kaligula (Caligula) | Longinus | Tinto Brass | |
| 1980 | Ostatni łowca (L'ultimo cacciatore) | major Cash | Antonio Margheriti |
| Action | menadżer | Tinto Brass | |
| 1981 | Salamandra (The Salamander) | Roditi | Peter Zinner |
| 1982 | Ciemności (Tenebrae) | Christiano Berti | Dario Argento |
| I Cacciatori del cobra d'oro | kapitan David Franks | Antonio Margheriti | |
| 1983 | Yor, myśliwy z przyszłości (Yor, the Hunter from the Future) | Overlord | Antonio Margheriti |
| 1985 | Anno Domini (A.D., TV) | Szymon Mag | Stuart Cooper |
| Komando Leopard (Commando Leopard) | Smithy | Antonio Margheriti | |
| Szalona ucieczka (Inferno in diretta) | Vlado | Ruggero Deodato | |
| Misja cobra (Cobra Mission) | James Walcott | Fabrizio De Angelis | |
| Berlińska miłość (The Berlin Affair) | Oskar Engelhart | Liliana Cavani | |
| 1987 | Noc wśród rekinów (La Notte degli squali) | Rosentski | Tonino Ricci |
| Striker | rosyjski generał Kariasin | Enzo G. Castellari | |
| Julia i Julia (Giulia e Giulia) | Alex | Peter Del Monte | |
| 1986 | Letnia noc o greckim profilu, migdałowych oczach i zapachu bazylii (Notte d'estate con profilo greco, occhi a mandorla e odore di basilico) | Frederick, kochanek Fulvii | Lina Wertmüller |
| Samotny jeździec (Lone Runner) | Skorm | Ruggero Deodato | |
| Wyliczanka (Camping del terrore) | dr Olsen | Ruggero Deodato | |
| Troppo forte | Pan Adams | Carlo Verdone | |
| Portami la luna (TV) | Carlo Cotti | ||
| 1988 | Dowódca (Der Commander) | Duclaud | Antonio Margheriti |
| 1989 | Sinbad Siedmiu Mórz (Sinbad of the Seven Seas) | Jaffar | Enzo G. Castellari, Luigi Cozzi |
| Lata koszmaru (The Nightmare Years, miniserial dokumentalny) | Reverend Lenz | Anthony Page | |
| 1991 | Papryka (Paprika) | Principe Ascanio | Tinto Brass |
| Sezon gigantów (A Season of Giants, TV) | Kardynał Riario | Jerry London |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Addio a John Steiner, attore inglese e volto del cinema italiano di genere. Sky TG24. [dostęp 2022-08-02]. (wł.).
- ↑ John Steiner. Listal. [dostęp 2016-08-27]. (ang.).
- ↑ John Steiner. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-08-27]. (ang.).
- ↑ John Steiner - Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2016-08-27]. (rum.).
- ↑ Nanarland - John Steiner - la biographie. Nanarland. [dostęp 2016-08-27]. (fr.).
- ↑ John Steiner. MYmovies. [dostęp 2016-08-27]. (wł.).
- ↑ Mysterious Muscle Crossover: Poe Knows Sinbad. gmepodcast.com. [dostęp 2016-08-27]. (ang.).
- ↑ Tom B.: RIP John Steiner. Westerns All’Italiana. [dostęp 2022-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-02)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- John Steiner w bazie IMDb (ang.)
- John Steiner w bazie Filmweb