Peter Zinner

Peter Zinner (ur. 24 lipca 1919 w Wiedniu, zm. 13 listopada 2007 w Santa Monica) – amerykański montażysta filmowy pochodzenia austriacko-żydowskiego.

Urodził się w Wiedniu w rodzinie żydowskiej. W młodości uczył się gry na pianinie. Po Anschlussie Austrii wraz z rodzicami wyemigrował z kraju – początkowo w 1938 rodzina trafiła do Filipin^[1]. W 1940 osiedlił się w Los Angeles, gdzie marzył o karierze w branży filmowej, pracując dorywczo jako taksówkarz i taper podczas projekcji niemych filmów^[2].

W 1943 został zatrudniony jako asystent montażysty w wytwórni filmowej 20th Century Fox. W latach 1947–1949 był asystentem montażysty efektów dźwiękowych w wytwórni Universal, a od 1949 do 1960 zajmował się montowaniem muzyki dla studia MGM^[3].

Samodzielnym montażystą został w drugiej połowie lat 60. dzięki reżyserowi Richardowi Brooksowi, który powierzył mu pracę nad Zawodowcami (1966) i Z zimną krwią (1967). Wkrótce Zinner zasłynął jako montażysta legendarnych filmów Francisa Forda Coppoli Ojciec chrzestny (1972) i Ojciec chrzestny II (1974). Niedługo później zdobył Oscara za najlepszy montaż do Łowcy jeleni (1978) Michaela Cimino^[4].

Zinner pracował przy montażu około 40 tytułów filmowych, wśród których były m.in. Czerwony namiot (1969), Urocza Lili (1970), Szalony Joe (1974), Narodziny gwiazdy (1976) czy Oficer i dżentelmen (1982). W wieku 60 lat wyreżyserował swój jedyny film - Salamandra (1981) była nakręconym we Włoszech politycznym thrillerem z gwiazdorską obsadą (Franco Nero, Anthony Quinn, Claudia Cardinale)^[3].

Zmarł w Saint John's Health Center w Santa Monica w wieku 88 lat. Przyczyną zgonu były komplikacje związane z chłoniakiem nieziarniczym - chorobą, z którą walczył przez ostatnie pięć lat życia^[1][2].

• Peter Zinner w bazie IMDb (ang.)
• Peter Zinner w bazie Filmweb