Język sardyński

Ten artykuł od 2021-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

limba sarda

Obszar	Sardynia (Włochy)
Liczba mówiących	około 1,5 miliona
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
Języki indoeuropejskie Języki romańskie Języki południoworomańskie Język sardyński
Status oficjalny
język urzędowy	Sardynia
Kody języka
ISO 639-1	sc
ISO 639-2	srd
ISO 639-3	srd
IETF	sc
Glottolog	sard1257
Ethnologue	srd
GOST 7.75–97	срд 583
WALS	srd
SIL	srd
Występowanie
język wenecki      dialekt toskański      język sycylijski      język sardyński      język oksytański      język korsykański      język franko-prowansalski      język neapolitański      dialekty środkowowłoskie      języki gallo-italskie      język friulski      język ladyński      język niemiecki
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata Wikipedia w języku sardyńskim Słownik języka sardyńskiego w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język sardyński (sard. limba sarda, sardu) – język z grupy romańskiej (podgrupa południoworomańska) języków indoeuropejskich, którym posługuje się od 1 do 1,5 mln Sardyńczyków (mieszkańców Sardynii, włoskiej wyspy na Morzu Śródziemnym).

We Włoszech bywa popularnie postrzegany jako dialekt języka włoskiego, jednak większość językoznawców uważa sardyński za odrębny język. Najstarsze zabytki literatury napisanej w tym języku (w jego zróżnicowanych dialektach, gdyż nie ma on jednej postaci literackiej) pochodzą z XVI wieku. Język sardyński czerpał wiele zapożyczeń z łaciny, greki, języka arabskiego, hiszpańskiego, katalońskiego oraz włoskiego.

Na język sardyński składają się cztery główne dialekty, ze względu na silne zróżnicowanie uważane niekiedy za odrębne języki:

• kampidański (południowosardyński), razem z dialektem arborskim
• logudorski (środkowosardyński), razem z dialektem nuorskim
• sassarski (północno-zachodnio-sardyński)
• gallurski (północno-wschodnio-sardyński).

Zobacz galerię związaną z tematem: Język sardyński

• paragoga

• Podstawowe zwroty w języku sardyńskim, eurotalk.com (ang.).