Józef Skrzek

Ten artykuł dotyczy biografii muzyka. Zobacz też: Józef Skrzek (harcmistrz).

Józef Skrzek

Józef Skrzek (2019)
Imię i nazwisko	Józef Franciszek[a] Skrzek
Data i miejsce urodzenia	2 lipca 1948 Michałkowice
Instrumenty	instrumenty klawiszowe, gitara basowa, harmonijka, skrzypce
Gatunki	jazz rock, rock progresywny, muzyka poważna
Zawód	wokalista, kompozytor, organista
Powiązania	Breakout, Czesław Niemen
Zespoły
SBB
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Józef Franciszek^[a] Skrzek (ur. 2 lipca 1948 w Michałkowicach^[1][2]) – polski multiinstrumentalista, wokalista i kompozytor, starszy brat Jana Skrzeka.

Od najmłodszych lat pobierał lekcje gry na fortepianie. W 1967 ukończył średnią szkołę muzyczną w Katowicach w klasie fortepianu (drugi instrument – skrzypce).

W 1969 rozpoczął swoją karierę od tria Mariolaine & Swinging Soul Corporation, które towarzyszyło wokalistce z Indonezji Mariolaine. W tym samym czasie współpracował już z grupą Breakout oraz z mało znanymi grupami górnośląskimi Ślężanie i Ametysty.

Na początku 1970 został oficjalnie stałym członkiem zespołu Breakout, który wspomagał grając na pianinie, gitarze basowej oraz śpiewając. Wraz z zespołem nagrał płytę 70a. Po kłótni z Józefem Hajdaszem, podczas meczu piłkarskiego, opuścił zespół w grudniu 1970.

W 1971 roku założył zespół Silesian Blues Band, w którym poza nim grali Apostolis Anthimos (gitara) i Jerzy Piotrowski (perkusja). W latach 1972–1973 trzej muzycy współpracowali z Czesławem Niemenem, Helmutem Nadolskim i Andrzejem Przybielskim pod nazwą Grupa Niemen, nagrywając kolejno albumy:

• Strange Is This World (1972)
• Ode to Venus (bez udziału Nadolskiego i Przybielskiego) (1973)
• Niemen Vol. 1 i Niemen Vol. 2 (oba albumy połączono w reedycji CD jako „Marionetki”) (1973).

W 1974 reaktywował zespół Silesian Blues Band, który został przemianowany na SBB. W 1980 grupa rozpadła się, a Skrzek rozpoczął karierę solową (LPs: Pamiętnik Karoliny, Ojciec chrzestny Dominika, Ogród Luizy, Józefina itd). Przez następne lata zajmował się tworzeniem muzyki teatralnej i kościelnej, jednak co jakiś czas łączył się z muzykami tworząc na krótko zespoły bez większej historii, lub reaktywował SBB i występował okazjonalnie na różnych festiwalach. W 1993 gościnnie współpracował z zespołem Kat przy nagrywaniu albumu Ballady, grając na fortepianie utwory: „Legenda wyśniona”, „Delirium Tremens” i „Niewinność”.

Muzyk zaprzyjaźniony jest z michałkowicką Szkołą Podstawową nr 13, gdzie często gra i śpiewa podczas różnych uroczystości.

Często współpracuje z reżyserem Lechem Majewskim, z którym stworzył utwory muzyczne do filmów Majewskiego: Pokój saren (1997), Wojaczek (1999), Angelus (2001) oraz Młyn i krzyż (2010).

W 2005 został laureatem Nagrody im. Wojciecha Korfantego^[3], a w 2008 – Cegły Janoscha, nagrody przyznawanej przez czytelników katowickiego wydania „Gazety Wyborczej” za rozsławianie Górnego Śląska.

30 czerwca 2012 w Bydgoszczy odbyła się premiera pierwszego polskiego opartego na zasadach Teatru Tworzenia, awangardowego oratorium „Terrarium” autorstwa Józefa Skrzeka i Jarosława Pijarowskiego.

W 2013 roku został laureatem złotego „Fryderyka” za całokształt osiągnięć artystycznych^[4].

W sierpniu 2017 razem z J. Pijarowskim zostali laureatami nagrody ekspresjonistycznej FENIKS im. Tadeusza Micińskiego za ekspresję artystyczną i nowatorstwo formalne w bogatej twórczości muzycznej^[5].

16 października 2017 roku z rąk wiceministra kultury Jarosława Sellina otrzymał złoty medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. 12 grudnia 2018 został odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości^[6]. W 2019 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności^[7].

Płyty solowe:^[8][9].

• 1979 – Pamiętnik Karoliny
• 1980 – Ojciec chrzestny Dominika
• 1981 – Józefina
• 1981 – Ogród Luizy (z Haliną Frąckowiak)
• 1982 – Wojna światów – następne stulecie – soundtrack do filmu Piotra Szulkina
• 1983 – Ambitus Extended (z Tomaszem Szukalskim)
• 1985 – Podróż w krainę wyobraźni
• 1987 – Kantata Maryjna
• 1989 – Live
• 1990 – Wracam
• 1993 – Twój dom wschodzącego słońca
• 1997 – Anioł się zwiastuje
• 1997 – Kantata Maryjna – Live
• 1997 – Kolędy
• 1997 – Pokój Saren (z Lechem Majewskim)
• 1998 – Czas (z Michałem Banasikiem)
• 1998 – Pokój Saren Piano
• 2001 – Dzwonią dzwoneczki, muzyka gra, a kolęda nadal trwa
• 2001 – Jesteś, który jesteś (z Wiesławem Komasą)
• 2002 – Koncert Świętokrzyski
• 2003 – Akustycznie
• 2003 – Epitafium Dusz – Koncert na cześć zaginionych...
• 2003 – Kantata Maryjna
• 2003 – U stóp krzyża
• 2005 – Planetarium (z Colinem Bassem)
• 2005 – Viator – Znak Pokoju
• 2006 – Maria z Magdali
• 2007 – La Tempete
• 2007 – Viator 1973–2007 (wydawnictwo zawierające 20 płyt Skrzeka z oficjalnej dyskografii, jak i niepublikowanych) – złota płyta^[10]
• 2008 – Dwa Braty (z Janem Skrzekiem)
• 2013 – Terrarium: Organ Works (z Jarosławem Pijarowskim)
• 2013 – Terrarium: Live in Bydgoszcz (z Jarosławem Pijarowskim)
• 2013 – The dream Off Penderecki (z Teatrem Tworzenia)
• 2014 – Człowiek z Wysokiego Zamku (z Jarosławem Pijarowskim i Władysławem Komendarkiem)
• 2014 – The Stratomusica Suite (z Przemysławem Rudziem)
• 2015 – Tryptyk Bydgoski – część pierwsza Józef Skrzek „Kościół”^[11]
• 2015 – Requiem dla chwil minionych (z Jarosławem Pijarowskim)
• 2016 – Live In Studio M (DVD – Video) – (Radio Opole – 16.12.2016)
• 2016 – Skrzek Kolędy (81–82)
• 2016 – Ela & Józef Skrzek – Kolędowo (EP)
• 2017 – Katharsis (A Small Victory) (z Teatrem Tworzenia)^[12]
• 2017 – Stories z Krzysztofem „Pumą” Piaseckim.
• 2017 – Around The Worls In Eighty Moogs (nagrania koncertowe (2003–2009))
• 2017 – Maria Kantata (album zarejestrowano 7.10.2017 r. w Szt. Istvan Bazylika (Budapeszt)
• 2018 – Miłość – Józef Skrzek & Henryk Jan Bator
• 2019 – Living After Life (z Teatrem Tworzenia)
• 2020 – KANTATA MARYJNA (Koncert zarejestrowany 31 maja 2020 roku w Archikatedrze Chrystusa Króla w Katowicach w czasie pandemii, w pustej przestrzeni katedry.) PRK DVD001
• 2020 – Pandemonicon (z Teatrem Tworzenia)
• 2024 – Forbidden Archaeology (Opus 1,1) (z Teatrem Tworzenia)
• 2024 – Forbidden Archaeology (Opus 2,2) lamentation for civilization (you choose which one...) z Teatrem Tworzenia

Płyty i wydawnictwa poświęcone i dedykowane żonie artysty – Alinie:

• 2022 – Alina Skrzek – Marzenia VIA CD006

• Dyskografia zespołu SBB.

• Golem (1980, film fantastycznonaukowy, reżyseria: Piotr Szulkin), kompozytor, a także jako muzyk na planie programu telewizyjnego
• Ogród rozkoszy ziemskich (2003, dramat obyczajowy, reżyseria: Lech Majewski), kompozytor
• Historia polskiego rocka (2008, film dokumentalny, reżyseria: Leszek Gnoiński, Wojciech Słota)

• Józef Skrzek – Strona oficjalna Artysty
• Józef Skrzek w bazie Archiwum Polskiego Rocka