[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Inija Trinkūnienė

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Inija Trinkūnienė
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 października 1951
Kielmy, Litwa

Kriwe
Okres sprawowania

2014-obecnie

Wyznanie

rodzimowierstwo bałtyjskie

Kościół

Romuva

Inija Trinkūnienė (ur. 25 października 1951 w Kielmach) – kriwe Litwy, przywódczyni litewskiego związku wyznaniowego Romuva, kultywującego rodzimowierstwo bałtyjskie[1]. Jedna z założycielek[2] oraz członkini Rady Europejskiego Kongresu Religii Etnicznych[3].

Etnolożka, folklorystka, socjolożka, psycholożka, liderka folkowej grupy muzycznej Kūlgrinda. Funkcję kriwe przyjęła po swoim mężu Jonasie Trinkūnasie rok po jego śmierci, w 2015 roku[1].

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

W 1969 roku ukończyła liceum w Kielmach, następnie w 1974 roku skończyła magisterskie studia psychologiczne ze specjalizacją psychologa na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Wileńskiego. W latach 1974–2016 pracowała jako socjolog w Litewskim Instytucie Kulturoznawstwa, a w latach 2001-2016 w Instytucie Badań Społecznych w Wilnie[2][3]. W 1990 roku wraz z mężem założyła zespół folkowy Kūlgrinda. Po jego śmierci objęła stanowisko najwyższego kapłana Litwy, przyjmując w 2015 roku święcenia na Górze Giedymina[1]. W tym samym roku otrzymała również tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Dev Sanskriti Vishwavidyalaya w Haridwarze[3].

W ramach swojej pracy naukowej bada rozpowszechnianie i ekspresję kultury etnicznej. Jest autorką ponad 60 artykułów naukowych, prowadziła odczyty na konferencjach na Litwie i za granicą. W latach 2004–2013 była członkiem Rady ds. Kultury Etnicznej przy Sejmie Republiki Litewskiej[1].

Ma cztery córki: Rimgailė, Vėtrę, Ugnė i Indrė[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Vilniaus Gedimino kalne įšventinta Lietuvos Romuvos Krivė. 15min.lt, 2015-05-31. [dostęp 2018-07-01]. (lit.).
  2. a b Guthrif: INIJA TRINKUNIENE (Lithuania), High Priestess of Romuva. pagan-portraits.com, 2016-09-26. [dostęp 2018-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-02)]. (ang.).
  3. a b c Grzegorz J. Nowicki, Minna Huuskonen, Anastasiya Niakrasava, Inija Trinkūnienė. Sobótka. „Pismo Folkowe”. 3 (136), czerwiec 2018. Agata Kusto (red. nacz.). Lublin: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. ISSN 2449-7622. [dostęp 2018-07-09].