ISO 639-1

ISO 639-1 – standard dwuliterowych kodów językowych w zakresie większości głównych języków świata^[1]. Organem rejestrującym jest otworzone przez UNESCO International Information Centre for Terminology (tzw. Infoterm)^[2]. Powstał on w wyniku podzielenia ogólnego standardu ISO 639 na części, w wyniku czego oryginalny standard przestał obowiązywać^[3][4]. Obecnie (marzec 2017) w standardzie znajduje się 184 kodów języków^[5]. Ostatnia wersja standardu została opublikowana w lipcu 2002 roku^[4]. Użycie kodów ISO 639-1, w przypadku, gdy dany język znajduje się w standardzie, jest zalecane poprzez internetowy standard RFC 5646 (Tags for Identifying Languages)^[6].

ISO 639-1 jest jedynym standardem zawierającym dwuliterowe kody. Pozostałe części standardu stosują kody trzyliterowe. Zastosowaniem pierwszej części jest terminologia, leksykografia oraz lingwistyka, drugiej bibliografia oraz terminologia, a trzecia część ma być zbiorem wszystkich języków^[7][2]. ISO 639-1 jest oficjalnym podzbiorem ISO 639-2, więc wymagania rejestracji kodu dla standardu części drugiej, stosuje się również dla kodów części pierwszej. Część pierwsza nie stosuje kodów dla grup języków^[8]. Dwie pierwsze części nie mają za zadania stworzenia kodów dla wszystkich języków, a jedynie dla głównych^[7].