Heliady

Heliady

Ἡλιαδες

postacie
Rupert Bunny, Heliady
Występowanie	mitologia grecka
Rodzina
Ojciec	Helios
Matka	Klimene
Rodzeństwo	Faeton

Heliady (gr. Ἡλιαδες trb. Hêliades; l.poj. gr. Ἡλιαδαι trb. Hêliadai) − w mitologii greckiej córki słońca, córki boga Heliosa i okeanidy Klimene, siostry Faetona^[1][2]. Gdy ich młodszy brat Faeton zginął podczas przejażdżki rydwanem ojca po nieboskłonie, siostry zgromadziły się nad rzeką Eridan, do której wpadł i zaczęły opłakiwać śmierć brata. Opłakiwały i żaliły się tak żałośnie, że bogowie nie chcąc już dalej wysłuchiwać z litości zamienili je w topole. Ich łzy zamienione zostały w bryłki bursztynu^[3].

Były to:

• Ajgle
• Ajterie
• Astris
• Dioksippe
• Fojbe
• Helia
• Lampetia
• Merope
• Phaethusa

• Owidiusz, Przemiany
• Ajschylos, Heliades
• Philoxenus of Cythera, Pliny, Natural History
• Apollonios z Rodos, Argonautyki
• Diodor Sycylijski, Library of History
• Strabon, Geografia
• Pauzaniasz, Wędrówki po Helladzie
• Kwintus ze Smyrny, Upadek Troi
• Filostrat III, Imagines
• Pseudo-Hyginus, Fabulae
• Waleriusz Flakkus, Argonautyki
• Publiusz Papiniusz Stacjusz, Tebaida

• Hendrik Goltzius, Przemiana Heliad w topole i Cygnusa w łabędzia, 1580
• Hans van Aachen, Upadek Faetona i przemiana Heliad oraz Cygnusa, ok. 1600
• Santi di Tito, Siostry Featona zmieniające się w topole, II poł. XVI w.

• Mity greków i rzymian, ISKRY W-wa, ISBN 83-207-0543-6
• Anna Sobecka, Bursztyn bałtycki w kulturze
• Ryszard Kulesza i inni: Słownik kultury antycznej. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012. ISBN 978-83-235-0942-4.

• Heliady w Theoi Project
• Heliady w Greek Mythology Link