[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Harry Schell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harry Schell
Ilustracja
Harry Schell podczas Grand Prix Argentyny (1957)
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

29 czerwca 1921
Paryż

Data i miejsce śmierci

13 maja 1960
Silverstone

Harry Schell (ur. 29 czerwca 1921 w Paryżu, zm. 13 maja 1960 na torze Silverstone w Anglii) – amerykański kierowca wyścigowy.

Pochodził z rodziny zawodowych kierowców. Jego rodzice Laury Schell i Lucie O’Reilly Schell także byli kierowcami wyścigowymi. Matka brała udział przed II wojną światową w wielu wyścigach, pracując również dla stajni Delahaye. Harry Schell zadebiutował na Indianapolis w 1940 roku. W czasie wojny został wysłany do amerykańskiego lotnictwa.

Po wojnie najpierw ścigał się w Formule 2, a potem przeszedł do Formuły 1, gdzie między 1950 a 1960 ukończył 56 wyścigów. Pierwszy raz wystąpił na GP Monaco w 1950. Startował w zespołach Maserati, Gordini, Ferrari. Pierwsze punkty zdobył podczas GP Belgii w 1956 w zespole Vanwall. W sezonie 1957 startował u boku Fangio na Maserati i w wyścigu o Grand Prix Pescary uzyskał 3 miejsce. W sezonach 1958 i 1959 należał do zespołu BRM. Najlepszy wynik, tj. drugie miejsce na podium, uzyskał w GP Holandii w 1958. Mimo iż nie zaliczał się do czołowych kierowców swoich czasów, ze względu na styl bycia i francusko – amerykańskie pochodzenie był lubiany przez publiczność.

Przy końcu 1959 przeszedł do stajni Coppera. W 1960 zdążył zaliczyć wyścig GP Argentyny, a potem zginął w wypadku w czasie treningu na torze Silverstone, gdy prowadzony przez niego bolid wypadł z toru na mokrej nawierzchni.

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Formuła 1

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zespół Samochód Wyniki w poszczególnych eliminacjach Pkt. Msc.
1950 Horschell Racing Corporatation Cooper T12 Wielka Brytania
GBR
Monako
MCO
Stany Zjednoczone
USA
Szwajcaria
SUI
Belgia
BEL
Francja
FRA
Włochy
ITA
0 NS
NU
Ecurie Bleue Talbot-Lago T26C 8
1951 Enrico Platé Maserati 4CLT Szwajcaria
SUI
Stany Zjednoczone
USA
Belgia
BEL
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Włochy
ITA
Hiszpania
ESP
0 NS
12 NU
1952 Enrico Platé Maserati 4CLT Szwajcaria
SUI
Stany Zjednoczone
USA
Belgia
BEL
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Holandia
NED
Włochy
ITA
0 NS
NU NU[a] 17
1953 Equipe Gordini Gordini T16 Argentyna
ARG
Stany Zjednoczone
USA
Holandia
NED
Belgia
BEL
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Szwajcaria
SUI
Włochy
ITA
0 NS
7[a] NU 7 NU NU NU 9
1954 Harry Schell Maserati A6GCM Argentyna
ARG
Stany Zjednoczone
USA
Belgia
BEL
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Szwajcaria
SUI
Włochy
ITA
Hiszpania
ESP
0 NS
6 NU 12 7
Officine Alfieri Maserati Maserati 250F NU
Harry Schell NU
1955 Officine Alfieri Maserati Maserati 250F Argentyna
ARG
Monako
MCO
Stany Zjednoczone
USA
Belgia
BEL
Holandia
NED
Wielka Brytania
GBR
Włochy
ITA
0 NS
6+7[a]
Scuderia Ferrari Ferrari 555 NU NW
Vandervell Products Vanwall VW55 9[a] NU
1956 Vandervell Products Vanwall VW2 Argentyna
ARG
Monako
MCO
Stany Zjednoczone
USA
Belgia
BEL
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Włochy
ITA
3 17
NU 4 10[a] NU NU
Scuderia Centro Sud Maserati 250F NU
1957 Scuderia Centro Sud Maserati 250F Argentyna
ARG
Monako
MCO
Stany Zjednoczone
USA
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Włochy
PES
Włochy
ITA
10 7
4
Officine Alfieri Maserati NU[a] 5 NU 7 3 5[a]
1958 Ecurie Bonnier Maserati 250F Argentyna
ARG
Monako
MCO
Holandia
NED
Stany Zjednoczone
USA
Belgia
BEL
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Portugalia
PRT
Włochy
ITA
Maroko
MAR
14 6
6
Owen Racing Organisation BRM P25 5 2 5 NU 5 NU 6 NU 5
1959 Owen Racing Organisation BRM P25 Monako
MCO
Stany Zjednoczone
USA
Holandia
NED
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Portugalia
PRT
Włochy
ITA
Stany Zjednoczone
USA
5 13
NU NU 7 4 7 5 7
Ecurie Bleue Cooper T51 NU
1960 Ecurie Bleue Cooper T51 Argentyna
ARG
Monako
MCO
Stany Zjednoczone
USA
Holandia
NED
Belgia
BEL
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Portugalia
PRT
Włochy
ITA
Stany Zjednoczone
USA
0 NS
NU
Uwagi
  1. a b c d e f g Bolid współdzielony. Przyznana została tylko połowa punktów.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]