Halvard Hanevold

Halvard Hanevold

Data i miejsce urodzenia	3 grudnia 1969 Askim
Data i miejsce śmierci	3 września 2019 Asker, Norwegia
Klub	Asker Skiklubb
Wzrost	180 cm
Debiut w PŚ	7.03 1992, Oslo (19. miejsce – sprint)
Pierwsze punkty w PŚ	7.03 1992, Oslo (19. miejsce – sprint)
Pierwsze podium w PŚ	11.01 1996, Anterselva (3. miejsce – b.indywidualny)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia Igrzyska olimpijskie złoto Nagano 1998 b.indywidualny złoto Salt Lake City 2002 sztafeta złoto Vancouver 2010 sztafeta srebro Nagano 1998 sztafeta srebro Turyn 2006 sprint brąz Turyn 2006 b.indywidualny Mistrzostwa świata złoto Anterselva 1995 b.drużynowy złoto Hochfilzen 1998 b.drużynowy złoto Chanty-Mansyjsk 2003 b.indywidualny złoto Hochfilzen 2005 sztafeta złoto Pjongczang 2009 sztafeta srebro Lahti 2000 sztafeta srebro Chanty-Mansyjsk 2003 b.pościgowy srebro Oberhof 2004 sztafeta srebro Pokljuka 2006 szt.mieszana srebro Anterselva 2007 sztafeta srebro Östersund 2008 sprint srebro Östersund 2008 sztafeta brąz Kontiolahti 1999 sztafeta brąz Pokljuka 2001 sprint brąz Pokljuka 2001 sztafeta brąz Pjongczang 2009 sprint Puchar Świata (Bieg indywidualny) Mała kryształowa kula 1997/1998 Mała kryształowa kula 2002/2003 3. miejsce 2007/2008 Puchar Świata (Sprint) 3. miejsce 1998/1999 Puchar Świata (Bieg masowy) 3. miejsce 2003/2004

Halvard Hanevold (ur. 3 grudnia 1969 w Askim, zm. 3 września 2019 w Asker^[1]) – norweski biathlonista, sześciokrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Studiował nauki inżynieryjne, reprezentował barwy klubu Asker Skiklubb. W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 7 marca 1992 roku w Oslo, zajmując 19. miejsce w sprincie. Tym samym już w debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 11 stycznia 1996 roku w Anterselvie, kończąc rywalizację w biegu indywidualnym na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie jego rodak Ole Einar Bjørndalen i reprezentujący Białoruś Władimir Draczow. W kolejnych startach jeszcze 39 razy stawał na podium, odnosząc przy tym 9 zwycięstw: 11 stycznia 1998 roku w Anterselvie, 11 lutego 1998 roku w Nagano, 9 marca 2000 roku w Lahti i 19 marca 2003 roku w Chanty-Mansyjsku był najlepszy w biegu indywidualnym, 11 stycznia 2004 roku w Pokljuce i 8 stycznia 2006 roku w Oberhofie triumfował w biegu masowym, 12 marca 1999 roku w Oslo i 17 stycznia 2004 roku w Ruhpolding wygrywał sprinty, a 16 stycznia 2000 roku w Ruhpolding zwyciężył w biegu pościgowym. Ostatnie podium w karierze wywalczył 27 marca 2010 roku w Chanty-Mansyjsku, gdzie zajął trzecie miejsce w biegu masowym. Kilkakrotnie plasował się w czołowej dziesiątce klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, najwyżej w sezonie 2003/2004 – na czwartym miejscu, za Francuzem Raphaëlem Poirée, Ole Einarem Bjørndalenem i Niemcem Ricco Großem. Jednocześnie zajął trzecie miejsce w klasyfikacji biegu masowego. W sezonach 1997/1998 i 2002/2003 zdobywał małą kryształową kulę za zwycięstwo w klasyfikacji biegu indywidualnego, a w sezonie 2007/2008 zajął w niej trzecie miejsce. Ponadto w sezonie 1998/1999 był trzeci w klasyfikacji sprintu.

Hanevold zdobył 16 medali mistrzostw świata, z czego aż osiem w sztafecie. Złote medale w tej konkurencji wywalczył na MŚ w Hochfilzen (2005) i MŚ w Pjongczangu (2009), srebrne podczas MŚ w Lahti (2000), MŚ w Oberhofie (2004), MŚ w Anterselvie (2007) i MŚ w Östersund (2008) oraz brązowe na MŚ w Kontiolahti (1999) i MŚ w Pokljuka (2001). Zdobył też złote medale w biegu drużynowym na MŚ w Anterselvie (1995) i MŚ w Hochfilzen (1998) oraz srebrny w sztafecie mieszanej na MŚ w Pokljuce (2006), gdzie startował razem z Lindą Grubben, Torą Berger i Ole Einarem Bjørndalenem.

Indywidualnie największe sukcesy osiągnął podczas mistrzostw świata w Chanty-Mansyjsku w 2003 roku, gdzie wywalczył złoty medal w biegu indywidualnym, wyprzedzając Vesę Hietalahtiego z Finlandii i Ricco Großa. Trzy dni wcześniej zdobył też srebrny medal w biegu pościgowym, rozdzielając Großa i kolejnego Fina, Paavo Puurunena. Dwa lata wcześniej, na mistrzostwach świata w Pokljuce, był trzeci w sprincie, ulegając Rosjaninowi Pawłowi Rostowcewowi i Włochowi René Cattarinussiemu. W tej samej konkurencji zajął również drugie miejsce na mistrzostwach świata w Östersund w 2008 roku, przegrywając z Maksimem Czudowem z Rosji oraz trzecie mistrzostwach świata w Pjongczangu rok później, plasując się za Bjørndalenem i kolejnym Norwegiem - Larsem Bergerem.

Jego olimpijski debiut miał miejsce podczas igrzysk w Lillehammer w 1994 roku, gdzie zajął 46. miejsce w biegu indywidualnym i siódme w sztafecie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Nagano wywalczył złoty medal w biegu indywidualnym, zostając pierwszym od 26 lat norweskim mistrzem olimpijskim w tej konkurencji (na ZIO 1972 wygrał Magnar Solberg). Na tej samej imprezie był też ósmy w sprincie, a wspólnie z Egilem Gjellandem, Ole Einarem Bjørndalenem i Dagiem Bjørndalenem zdobył srebrny medal w sztafecie. Tytułu mistrzowskiego nie obronił na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku, tym razem zajmując piąte miejsce. Zwyciężył za to w sztafecie (wraz z Ole Einarem Bjørndalenem, Egilem Gjellandem i Frode Andresenem). W pozostałych startach był trzynasty w sprincie i ósmy w biegu pościgowym. Na igrzyskach w Turynie w lutym 2006 roku sięgnął po brąz w biegu indywidualnym, za Niemcem Michaelem Greisem i Ole Einarem Bjørndalenem. W biegu sprinterskim (10 km) zajął drugie miejsce, przegrywając jedynie z Niemcem Svenem Fischerem. We wszystkich kolejnych startach na tych igrzyskach plasował się w czołowej dziesiątce: był piąty w biegu pościgowym i sztafecie oraz siódmy w biegu masowym. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku, gdzie w wieku 40 lat zdobył swój ostatni medal. Razem z Tarjei Bø, Emilem Hegle Svendsenem i Ole Einarem Bjørndalenem zwyciężył tam w sztafecie, zdobwając swój trzeci złoty i szósty ogółem medal olimpijski. W startach indywidualnych plasował się poza czołową dziesiątką, najlepszy wynik osiągając w biegu pościgowym, w którym był siedemnasty.

Zaliczany był do najlepszych strzelców wśród biathlonistów. Po sezonie 2009/2010 ogłosił zakończenie kariery^[2]. Po skończeniu kariery komentował jako ekspert biathlon dla norweskiej stacji NRK^[3].

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	11 stycznia	1996	Anterselva	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+1+0+0	55:25,8	+1:16,2	Ole Einar Bjørndalen
2.	14 marca	1996	Hochfilzen	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+0+0+0	52:23,1	+54,4	Wiktor Majgurow
3.	4 stycznia	1997	Oberhof	Sprint na 10 km	3.	0+1	25:54,1	+34,8	Ole Einar Bjørndalen
4.	7 grudnia	1997	Lillehammer	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	0+0+1+1	34:26,1	+25,9	Ołeksij Ajdarow
5.	11 stycznia	1998	Anterselva	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+1+0+0	55:00,6	–	–
6.	11 lutego	1998	Nagano	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+0+0+1	56:14,4	–	–
7.	12 marca	1998	Hochfilzen	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+0+0+0	53:02,9	+2:15,6	Władimir Draczow
8.	23 stycznia	1999	Hochfilzen	Bieg pościgowy na 12,5 km	3.	0+0+0+1	35:43,9	+15,6	Ole Einar Bjørndalen
9.	6 marca	1999	Valcartier	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	0+0+1+1	39:51,6	+27,6	Frode Andresen
10.	12 marca	1999	Oslo	Sprint na 10 km	1.	1+0	24:54,3	–	ex aequo Sven Fischer
11.	16 stycznia	2000	Ruhpolding	Bieg pościgowy na 12,5 km	1.	0+0+0+0	35:14,0	–	–
12.	9 marca	2000	Lahti	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+1+0+1	1:00:38,4	–	–
13.	3 lutego	2001	Pokljuka	Sprint na 10 km	3.	1+0	24:40,3	+47,9	Pawieł Rostowcew
14.	16 marca	2001	Oslo	Sprint na 10 km	3.	0+2	26:53,5	+31,9	Frode Andresen
15.	16 grudnia	2001	Pokljuka	Bieg pościgowy na 12,5 km	3.	0+0+0+2	35:24,4	+1:52,3	Raphaël Poirée
16.	23 stycznia	2003	Anterselva	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+1+0+0	56:28,6	+21,3	Władimir Draczow
17.	9 lutego	2003	Lahti	Bieg masowy na 15 km	3.	0+0+0+0	40:42,9	+4,8	Ole Einar Bjørndalen
18.	23 lutego	2003	Östersund	Bieg pościgowy na 12,5 km	3.	1+0+1+0	35:23,9	+18,2	Władimir Draczow
19.	16 marca	2003	Chanty-Mansyjsk	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	0+0+1+0	37:37,4	+12,0	Ricco Groß
20.	19 marca	2003	Chanty-Mansyjsk	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+0+0+1	53:39,4	–	–
21.	4 grudnia	2003	Kontiolahti	Sprint na 10 km	2.	0+0	29:44,0	+25,1	Ole Einar Bjørndalen
22.	11 grudnia	2003	Hochfilzen	Sprint na 10 km	3.	0+0	26:25,6	+15,4	Lars Berger
23.	11 stycznia	2004	Pokljuka	Bieg masowy na 15 km	1.	0+0+0+0	38:08,7	–	–
24.	17 stycznia	2004	Ruhpolding	Sprint na 10 km	1.	0+0	25:01,5	–	–
25.	18 stycznia	2004	Ruhpolding	Bieg pościgowy na 12,5 km	3.	0+0+0+1	37:54,2	+22,5	Ole Einar Bjørndalen
26.	11 grudnia	2004	Oslo	Sprint na 10 km	3.	0+1	22:04,0	+1:05,2	Ole Einar Bjørndalen
27.	23 stycznia	2005	Anterselva	Bieg pościgowy na 12,5 km	3.	1+0+1+0	32:16,5	+1:59,9	Ole Einar Bjørndalen
28.	16 marca	2005	Chanty-Mansyjsk	Sprint na 10 km	2.	0+0	26:53,3	+28,3	Sven Fischer
29.	8 stycznia	2006	Oberhof	Bieg masowy na 15 km	1.	1+0+0+0	39:00,6	–	–
30.	20 stycznia	2006	Anterselva	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	0+0+1+1	33:44,0	+29,8	Ole Einar Bjørndalen
31.	11 lutego	2006	Turyn	Bieg indywidualny na 20 km	3.	1+1+0+0	54:23,0	+1:08,9	Michael Greis
32.	14 lutego	2006	Turyn	Sprint na 10 km	2.	0+0	26:11,6	+8,2	Sven Fischer
33.	13 stycznia	2007	Ruhpolding	Sprint na 10 km	2.	0+0	23:34,9	+37,2	Ole Einar Bjørndalen
34.	29 listopada	2007	Kontiolahti	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+1+0+0	51:25,2	+23,6	Vincent Defrasne
35.	9 lutego	2008	Östersund	Sprint na 10 km	2.	0+0	22:25,4	+19,8	Maksim Czudow
36.	27 lutego	2008	Pjongczang	Sprint na 10 km	2.	0+1	25:57,4	+29,9	Emil Hegle Svendsen
37.	29 lutego	2008	Pjongczang	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	1+0+0+2	32:49,5	+12,4	Michael Greis
38.	16 marca	2008	Oslo	Bieg masowy na 15 km	3.	0+0+1+1	39:11,9	+5,1	Michal Šlesingr
39.	14 lutego	2009	Pjongczang	Sprint na 10 km	3.	0+0	24:16,5	+12,5	Ole Einar Bjørndalen
40.	27 marca	2010	Chanty-Mansyjsk	Bieg masowy na 15 km	3.	0+0+0+0	38:19,8	+11,2	Dominik Landertinger

• Profil na stronie IBU. services.biathlonresults.com. [dostęp 2010-10-08]. (ang.).
• Halvard Hanevold. skisport365.com. [dostęp 2019-09-13]. (ang.).
• Halvard Hanevold Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).