[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

Krzysztof Korycki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Krzysztof Korycki herbu Prus I (zm. w 1677) – generał major wojsk koronnych[1], podkomorzy chełmiński w latach 1665–1676, chorąży kijowski w latach 1659–1665, chorąży nowogrodzkosiewierski w latach 1653–1659[2], dowódca polski, rotmistrz, a następnie pułkownik, starosta lisiański i nieszawski.

Herb
Herb

Urodził się w początkach XVII w., najpóźniej w 1612[3]. W wojsku polskim Krzysztof Korycki służył od 1630 roku w stopniu rotmistrza. W 1648 brał udział w bitwie pod Korsuniem, skąd udało mu się przebić wraz z 600 grupą jazdy. Później walczył pod Konstantynowem, gdzie dowodził wojskiem prywatnym Dominika Zasławskiego w sile 1200 jazdy i dragonii.

Bił się pod Zborowem i pod Beresteczkiem. Kilka razy był posłem do Turcji. Dosłużył się stopnia pułkownika, następnie wziął udział w bitwie pod Batohem, gdzie dostał się do niewoli tatarskiej.

Latem 1652 został wysłany jako poseł polski do Bakczysaraju[4].

W czasach Potopu przeszedł na stronę Szwedów, a Karol Gustaw mianował go generałem majorem. Dopiero w 1659 wrócił na stronę Jana Kazimierza, otrzymując dowództwo nad regimentem piechoty i tytuł chorążego kijowskiego. W 1660 dowodząc regimentem piechoty niemieckiej wziął udział w bitwach pod Lubarem i pod Cudnowem.

Poseł sejmiku generalnego pruskiego na sejm 1664/1665 roku i sejm nadzwyczajny 1665 roku[5]. Poseł województwa malborskiego na sejm wiosenny 1666 roku[6]. Poseł województwa chełmińskiego na sejm jesienny 1666 roku[1]. Poseł sejmiku generalnego pruskiego na sejm 1667 roku, sejm nadzwyczajny 1668 roku i sejm nadzwyczajny (abdykacyjny) 1668 roku[5]. Poseł na sejm konwokacyjny 1668 roku z powiatów: tczewskiego i gdańskiego[7]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 5 listopada 1668 roku na tym sejmie[8].

W latach 1661–1668 pełnił funkcję komendanta w twierdzach Prus Królewskich. W czasie elekcji 1669 roku został sędzią generalnego sądu kapturowego[9]. Poseł na sejm nadzwyczajny 1670 roku z województwa chełmińskiego[10]. Pod wodzą Jana Sobieskiego walczył w 1673 pod Chocimiem i w 1675 pod Lesienicami.

Poseł sejmiku malborskiego województwa chełmińskiego na sejm 1677 roku[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Paweł Krakowiak, Dwa Sejmy w 1666 roku, Toruń 2010, s. 488.
  2. ↑ Urzędnicy Prus Królewskich XV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Mikulski. 1990, s. 215.
  3. ↑ Majewski, s. 139.
  4. ↑ Tomasz Ciesielski: Od Batohu do Żwańca. Wojna na Ukrainie, Podolu i o Mołdawię 1652–1653. Zabrze: Inforteditions, 2007, s. 61, seria: Seria Bitwy/Taktyka.
  5. ↑ a b Stefania Ochmann-Staniszewska, Zdzisław Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy. Prawo – doktryna – praktyka, tom II, Wrocław 2000, s. 351.
  6. ↑ Paweł Krakowiak, Dwa Sejmy w 1666 roku, Toruń 2010, s. 481.
  7. ↑ Diariusz sejmu konwokacyjnego 1668 roku. Opracował Kazimierz Przyboś, Kraków 2009, s. 71.
  8. ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 500.
  9. ↑ Porządek na seymie Walnym Electiey. Między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego tylko aktu Elekcyey należące uchwalony y postanowiony, roku [...] 1669 [słow.] dnia wtorego [...] maia, [b.n.s]
  10. ↑ Kazimierz Przyboś, Sejm nadzwyczajny w Warszawie 5 marca - 19 kwietnia 1670 roku, w: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Historyczne, Z. 130 (2003), s. 112.
  11. ↑ Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 250.

Literatura

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krzysztof_Korycki&oldid=74321149”