[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Klucz 4

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klucz 4
丿
Znaczenie

ukośnik

Unikod

U+4E3F

Zapis
Pinyin

撇 piě

Bopomofo

ㄆ一ㄝˇ

Wade-Giles

p’ieh3

Jyutping

pit3

Kantoński Yale

pit3

Kana

の no

Kanji

ノ kana-no

Hangul

삐침 ppichim

Sino-koreański

별 byeol

Kolejność kresek
Ilustracja
Kolejność kresek
Źródło[1]

Klucz 4, oznaczający „ukośnik” – jeden z sześciu kluczy Kangxi składających się z jednej kreski.

W słowniku Kangxi pod tym kluczem umieszczono 33 ze wszystkich 40 000 znaków.

Klucz 4 jest jedną z ośmiu podstawowych kresek znaku , który stanowi podstawę nauki kaligrafii chińskiej.

Znaki zawierające klucz 4

[edytuj | edytuj kod]
Kreski Znak
bez dodatkowych kresek 丿
1 dodatkowa kreska
2 dodatkowe kreski
3 dodatkowe kreski
4 dodatkowe kreski
5 dodatkowych kresek
6 dodatkowych kresek
7 dodatkowych kresek
8 dodatkowych kresek
9 dodatkowych kresek

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  • Klucz w piśmie chińskim

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Unihan data for U+4E3F. Unicode Consortium. [dostęp 2018-08-23]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Edoardo Fazzioli: Chinese calligraphy. From pictograph to ideogram. The history of 214 essential Chinese/Japanese characters. calligraphy by Rebecca Hon Ko. Nowy Jork, 1987: Abbeville Press, 1987. ISBN 0-89659-774-1. (ang.).
  • Leyi Li: Tracing the Roots of Chinese Characters: 500 Cases. Pekin, 1993: 1993. ISBN 978-7-5619-0204-2. (ang.).
  • W. F. Riezanienko: Siemanticzeskije elemienty znakow ijeroglificzeskoj piśmiennosti. UMK WO pri Minwuzie USSR, 1989.
  • Edoardo Fazzioli: Gemalte Wörter. 214 chinesische Schriftzeichen – Vom Bild zum Begriff. Wiesbaden: Marixverlag, 2004, s. 246. ISBN 3-937715-34-7.