Francesco Moriero

Francesco Moriero

Data i miejsce urodzenia	31 marca 1969 Lecce
Wzrost	173 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1967–1970 Bettini Quadraro
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1986–1992 Lecce 156 (13) 1992–1994 Cagliari Calcio 54 (4) 1994–1997 AS Roma 76 (8) 1997–2000 Inter Mediolan 56 (6) 2000–2002 SSC Napoli 24 (1) W sumie: 366 (32)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1998–1999  Włochy 8 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2006–2007 Africa Sports 2007–2008 Lanciano 2008–2009 Crotone 2009–2010 Frosinone Calcio 2010–2011 US Grosseto 2011–2012 FC Lugano 2012 US Grosseto 2013 US Grosseto 2013 US Lecce 2014 US Catanzaro 2016 Catania 2017 Sambenedettese 2018 Sambenedettese 2019 SS Cavese 2020–2021 Dinamo Tirana 2021– Malediwy
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Francesco Moriero (ur. 31 marca 1969 w Lecce) – włoski piłkarz, występujący na pozycji prawego pomocnika. Nosił przydomek "Checco", co oznacza łobuz.

Piłkarską karierę Moriero rozpoczął w zespole US Lecce. W sezonie 1986/1987 zadebiutował w jego barwach w Serie B, a już w następnym sezonie był podstawowym zawodnikiem tego klubu i przyczynił się do awansu do Serie A. W pierwszej lidze Włoch zadebiutował 9 października 1988 w przegranym 1:2 wyjazdowym spotkaniu z Hellas Werona. W Lecce spędził trzy sezony w Serie A, ale w sezonie 1990/1991 spadł do drugiej ligi i spędził w niej kolejny rok. Latem 1992 powrócił do pierwszej ligi i podpisał kontrakt z zespołem Cagliari Calcio. W 1993 roku zajął z nim wysokie 6. miejsce w lidze, a rok później 12.

Latem 1994 Moriero opuścił Sardynię i trafił do stolicy Włoch do tamtejszej Romy. W zespole "giallorossich" prowadzonym przez Carla Mazzone od początku występował w wyjściowej jedenastce. W 1995 roku zajął z Romą 5. miejsce w lidze, a rok później powtórzył to osiągnięcie. W 1997 roku była to 12. pozycja. Latem Francisco zmienił klub i przeszedł do mediolańskiego Internazionale. W sezonie 1997/1998 jako podstawowy zawodnik klubu wywalczył wicemistrzostwo Włoch, co było jego największym sukcesem w klubowej karierze. W kolejnych dwóch sezonach grał jednak w mniejszej liczbie meczów z powodu kontuzji i urazów i rozegrał w nich tylko 26 spotkań. W 2000 roku Moriero odszedł do beniaminka Serie A, SSC Napoli. Zespół zajął jednak przedostatnie miejsce i został zdegradowany do Serie B. Na drugim froncie Moriero występował przez rok i ostatecznie w 2002 roku zakończył piłkarską karierę w wieku 33 lat.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1986/87	US Lecce	Włochy	Serie B	1	0
1987/88	US Lecce	Włochy	Serie B	35	3
1988/89	US Lecce	Włochy	Serie A	32	0
1989/90	US Lecce	Włochy	Serie A	29	1
1990/91	US Lecce	Włochy	Serie A	27	1
1991/92	US Lecce	Włochy	Serie B	34	6
1992/93	Cagliari Calcio	Włochy	Serie A	27	4
1993/94	Cagliari Calcio	Włochy	Serie A	27	0
1994/95	AS Roma	Włochy	Serie A	28	2
1995/96	AS Roma	Włochy	Serie A	27	3
1996/97	AS Roma	Włochy	Serie A	20	3
1997/98	Inter Mediolan	Włochy	Serie A	28	3
1998/99	Inter Mediolan	Włochy	Serie A	11	1
1999/00	Inter Mediolan	Włochy	Serie A	17	2
2000/01	SSC Napoli	Włochy	Serie A	14	1
2001/02	SSC Napoli	Włochy	Serie B	10	0

W reprezentacji Włoch Moriero zadebiutował 28 stycznia 1998 roku w wygranym 3:0 towarzyskim meczu ze Słowacją. Natomiast w kwietniowym meczu z Paragwajem (3:1) zdobył 2 gole. W tym samym roku został powołany do kadry prowadzonej przez Cesarego Maldiniego na Mistrzostwa Świata we Francji. Tam był podstawowym zawodnikiem "Squadra Azzurra" i wystąpił we wszystkich meczach swojej drużyny: grupowych z Kamerunem (3:0), Austrią (2:1) i Norwegią (1:0), a także w przegranym po rzutach karnych ćwierćfinale z Francją. W kadrze Włoch wystąpił łącznie w 8 meczach i strzelił 2 gole.

W 2006 roku Moriero ukończył szkołę trenerską Coverciano. W tym samym roku został zatrudniony na stanowisku pierwszego trenera klubu Africa Sports National Abidżan z Wybrzeża Kości Słoniowej. W listopadzie został zatrzymany przez włoską policję z powodu defraudacji pieniędzy, a w 28 listopada został wypuszczony po 12 dniach. 27 lipca 2007 został zwolniony ze stanowiska, a jego miejsce zajął dotychczasowy asystent Salvatore Nobile. 3 sierpnia został pierwszym trenerem SS Lanciano, grającego w Serie C1. Następnie prowadził FC Crotone i Frosinone Calcio.

• Francesco Moriero w bazie National Football Teams (ang.)