[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Eugeniusz Małaczewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Małaczewski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1897
Humań na Ukrainie

Data i miejsce śmierci

19 kwietnia 1922
Zakopane

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941)

Eugeniusz Małaczewski właśc. Eugeniusz Korwin-Małaczewski[1], pseud. i krypt. Siemion Biednyj, E.M., Eu-Ko-Ma, K-M., M.[2] (ur. 1 stycznia 1897 w Kiwaczówce(inne języki) koło Humania[3] na Ukrainie[4], zm. 19 kwietnia 1922 w Zakopanem) – prozaik i liryk, żołnierz Wojska Polskiego w Murmańsku 1918–1919, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Fabiana i Klementyny z domu Brelinskiej. Ukończył gimnazjum w Humaniu i pracował w tamtejszej kancelarii adwokackiej. Od 1915 był ochotnikiem w armii rosyjskiej. Od lipca 1917 był oficerem I Korpusu Polskiego w Rosji, a od stycznia 1918 – III Korpusu. Po rozbrojeniu przez Austriaków skierował się na północ, do oddziałów polskich, ale po drodze trzykrotnie aresztowali go bolszewicy. Skazany na śmierć uciekł z konwoju. Od lipca 1918 służył w Archangielsku, w oddziałach Murmańczyków (odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari za walki o zdobycie tego miasta), a następnie przeszedł do Błękitnej Armii gen. Hallera. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku, podczas której awansowany został do rangi porucznika. Po wojnie prowadził niewielki majątek na Ukrainie[5]. Zmarł w zakopiańskim hospicjum na gruźlicę. Został pochowany na Nowym Cmentarzu w Zakopanem[6] (kw. N5-1-7)[7].

Grób Eugeniusza Małaczewskiego na Nowym Cmentarzu w Zakopanem

Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari nr 6941 oraz Krzyżem Walecznych[5].

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • Opowiadania Koń na wzgórzu[8] (w PRL objęte cenzurą[6]),
  • Dzieje Baśki Murmańskiej[9]
  • Liryka Pod lazurową strzechą[10],
  • Wielka bitwa narodów[11]
  • Na dalekiej północy[12]
  • Tam, gdzie ostatnia świeci szubienica[13]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Współcześni polscy pisarze i badacze literatury, T.5, Warszawa 1997, s.276-278.
  2. Polski Słownik Biograficzny, T.19, Wrocław 1974, s.426.
  3. Tadeusz Linkner, Inferno wojny i bolszewickiego zła w zbiorze opowiadań Eugeniusza Małaczewskiego "Koń na wzgórzu"
  4. Małaczewski Eugeniusz, The horse on the hill, Wydawnictwo LTW, Warszawa 2002
  5. a b Polak (red.) 1991 ↓, s. 93.
  6. a b opr. Jędrzej Dydo, Wstań Polsko moja. Antologia poezji i piosenki z okresu I wojny światowej, Krzyż Nowohucki, Kraków, 1981, s.74
  7. śp. Eugeniusz Korwin Małaczewski
  8. Eugeniusz Małaczewski, Koń na wzgórzu, wyd. 1922. [online], polona.pl [dostęp 2018-07-05].
  9. Eugenjusz Małaczewski, Dzieje Baśki Murmańskiej : historja o białej niedźwiedzicy, wyd. 1922. [online], polona.pl [dostęp 2018-07-05].
  10. Eugeniusz Małaczewski, Pod lazurową strzechą : poezje, wyd. 1922. [online], polona.pl [dostęp 2018-07-05].
  11. Eugeniusz Małaczewski, Blokhauz pod Syreną ; Wielka bitwa narodów, wyd. 1946. [online], polona.pl [dostęp 2018-07-05].
  12. Eugeniusz Małaczewski, Na dalekiej północy, wyd. 1934. [online], polona.pl [dostęp 2018-07-05].
  13. Eugeniusz Małaczewski, Tam, gdzie ostatnia świeci szubienica : opowiadanie z dziejów tułaczki żołnierza polskiego na obczyźnie w latach Wielkiej Wojny, wyd. 1925. [online], polona.pl [dostęp 2018-07-05].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Maciej Pinkwart, Janusz Zdebski: Nowy cmentarz w Zakopanem – Przewodnik biograficzny. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1988.
  • Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]