Eleonora Andegaweńska
Eleonora Andegaweńska, fragment mozaiki | |
królowa Sycylii | |
Dynastia | |
---|---|
Rodzina | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Mąż | |
Dzieci |
Piotr II Sycylijski |
Rodzeństwo |
Karol Martel |
Eleonora Andegaweńska, fr. Éléonore d'Anjou, it. Eleonora d'Angiò-Sicilia (ur. sierpień 1289, zm. 9 sierpnia 1341) – królowa małżonka Fryderyka II Sycylijskiego. Członkini bocznej linii dynastii Kapetyngów, dziesiąte dziecko Karola II Andegaweńskiego, króla Neapolu oraz Marii Węgierskiej, córki króla Węgier Stefana V.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Eleonora po raz pierwszy wyszła za mąż w 1299 roku za Filipa z Toucy, syna Narjota z Toucy i Łucji z Trypolisu. Ich małżeństwo zostało rozwiązane 17 stycznia 1300 r. przez papieża Bonifacego VIII, ponieważ byli małżonkowie byli ze sobą spokrewnieni i nie poprosili papieża o zgodę na małżeństwo[1].
17 maja 1302 roku poślubiła po Fryderyka II Sycylijskiego. Jej ojciec i jej nowy mąż byli zaangażowani w wojnę o przewagę na Morzu Śródziemnym, a zwłaszcza na Sycylii i Mezzogiorno. Małżeństwo było częścią wysiłków dyplomatycznych mających na celu nawiązanie pokojowych stosunków, które doprowadziłyby do pokoju w Caltabellotta (19 sierpnia 1302 roku).
Pokój podzielił stare Królestwo Sycylii na część wyspiarską i część kontynentalną. Wyspa, zwana królestwem Królestwem Sycylii, przypadła i przeszła pod panowanie Fryderykowi, Mezzogiorno, zwane równocześnie Królestwem Sycylii, ale nazwane również dzisiaj Królestwem Neapolu, poszło pod panowanie Karola II. Tak więc pokój był formalnym uznaniem niespokojnego status quo.
Potomstwo Eleonory i Fryderyka
[edytuj | edytuj kod]- Piotr (1304–1342), król Sycylii jako Piotr II Sycylijski (1321/1337–1342)
- Roger (ur. 1305), zmarł młodo
- Manfred (1306–1317), książę Aten i książę Neopatrii (1312–1317)
- Konstancja Sycylijska, króla Cypru Henryka II (1317–1324), żona król Armenii Leo IV (1331–1341), żona regenta Cypru Jana de Lusignan (1343–1344)
- Elżbieta Sycylijska (1310–1349), znana również jako Izabela, żona księcia Bawarii Stefana II
- Wilhelm (1312–1338), książę Tarentu (1337–1338), książę Aten (1317–1338) i książę Neopatrii (1319–1338)
- Jan (1317–1348), książę Randazzo, książę Aten (1338–1348), hrabia Malty, regent Królestwa Sycylii (1342–1348)
- Katarzyna (1320–1342)
- Małgorzata Sycylijska (1331–1377), żona hrabiego Palatynatu Reńskiego Rudolfa II
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Burgundy duchy. Mâcon & Beaujeu. Foundation for Medieval Genealogy. [dostęp 2018-12-28]. (ang.).