Buick Skylark

Buick Skylark – samochód osobowy klasy wyższej, a następnie klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Buick w latach 1964 – 1998.

Nazwa Skylark (skowronek) została po raz pierwszy użyta w 1953 roku modelowym jako dodatkowe określenie luksusowego bardziej sportowego obniżonego dwudrzwiowego sześciomiejscowego kabrioletu model 76C serii Buick Roadmaster, wprowadzonego na 50-lecie marki jako jej sztandarowy – najdroższy model^[1]. Napęd stanowił silnik V8 o pojemności 322 cali sześciennych (5,3 l) i mocy 188 KM, z automatyczną skrzynią biegów^[1]. Rozstaw osi wynosił 121,5 cala (309 cm)^[1]. Roadmaster Skylark miał w standardzie bogate wyposażenie fabryczne i kosztował 5000 dolarów^[1]. Samochód zadebiutował w grudniu 1952 roku, a wyprodukowano ich 1690^[1]. Konkurował z takimi samochodami, jak Cadillac Eldorado i Packard Caribbean^[2].

W styczniu 1954 roku model Skylark został oparty na nowej generacji samochodów Buicka. Zbudowano go jednak na podwoziu o rozstawie osi 122 cale (310 cm) – krótszym od zwykłego modelu Roadmaster^[2]. Przez to, otrzymał unikalny numer modelu: 100^[2]. Moc silnika 5,3 l zwiększono w nim do 200 KM^[2]. Cena wynosiła 4483 dolary, a powstało ich tylko 836^[2]. Z końcem tego roku zaprzestano produkcji luksusowego modelu Roadmaster Skylark^[2].

Buick Skylark I

Buick Skylark I
Producent	Buick
Zaprezentowany	styczeń 1964
Okres produkcji	1964 – 1968
Miejsce produkcji	Flint Atlanta Kansas City
Następca	Buick Skylark II
Dane techniczne
Segment	E
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan 2-drzwiowe coupé 2-drzwiowy kabriolet
Napęd	tylny
Długość	5098–5265 mm
Rozstaw osi	2485–2946 mm
Masa własna	1387–1813 kg
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Pokrewne	Buick Gran Sport Buick Special Chevrolet Chevelle Pontiac GTO
Multimedia w Wikimedia Commons

Buick Skylark I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1964 roku.

W 1964 roku Buick podjął decyzje o poszerzeniu swojej oferty o nowy model, który stanowił mniejszą i tańszą alternatywę dla topowych modeli takich jak Century czy Limited. Skylark pierwszej generacji powstał na platformie A-body, na której zbudowano także inne duże limuzyny pokrewnych marek General Motors^[3]. Charakterystycznym elementem stylistyki Skylarka był podłużny tył i masywna, szeroka karoseria. Produkcja tego wcielenia trwała 4 lata.

Na bazie pierwszej generacji Buicka Skylark producent zbudował pierwszego w historii muscle cara, który zyskał nazwę Gran Sport. Pomimo technicznego pokrewieństwa, samochód zyskał oddzielny wygląd i pozycjonowanie w ówczesnej ofercie Buicka^[4].

• L6 4.1l
• V6 3.7l
• V8 4.9l
• V8 5.6l
• V8 5.7l
• V8 6.6l

Buick Skylark II

Buick Skylark II
Producent	Buick
Zaprezentowany	styczeń 1968
Okres produkcji	1968 – 1972
Miejsce produkcji	Flint Atlanta Kansas City
Poprzednik	Buick Skylark I
Następca	Buick Skylark III
Dane techniczne
Segment	E
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan 2-drzwiowe coupé 2-drzwiowy kabriolet
Napęd	tylny
Długość	5128-5400 mm
Szerokość	1935-1951 mm
Rozstaw osi	2485–2946 mm
Masa własna	1594 kg
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Pokrewne	Chevrolet Chevelle Oldsmobile Cutlass Supreme Pontiac GTO
Multimedia w Wikimedia Commons

Buick Skylark II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1968 roku.

Drugie wcielenie Buicka Skylark zostało zaprezentowane pod koniec lat 60. XX wieku, opierając się na zmodernizowanej platformie A-body opracowanej przez konstruktorów General Motors. Na tej samej architekturze oparto m.in. modele Chevroleta, Oldsmobile i Pontiaka opracowane w tym samym czasie. W porównaniu do poprzednika, Buick Skylark II stał się większy i masywniejszy przy zarazem okrojonej gamie silnikowej. Oferta nadwoziowa ponownie składała się z trzech wariantów^[5].

• L6 4.1l
• V8 5.7l
• V8 6.6l
• V8 7.4l

Buick Skylark III

Buick Skylark III
Inne nazwy	Buick Iran
Producent	Buick
Zaprezentowany	luty 1975
Okres produkcji	1975 – 1979
Miejsce produkcji	Van Nuys Nowy Jork Oshawa Teheran
Poprzednik	Buick Apollo
Następca	Buick Skylark III
Dane techniczne
Segment	E
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan 3-drzwiowy liftback 2-drzwiowe coupé
Napęd	tylny
Długość	5085–5088 mm
Szerokość	1845 mm
Wysokość	1325–1350 mm
Rozstaw osi	2819 mm
Masa własna	1406–1625 kg
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Chevrolet Nova Oldsmobile Omega Pontiac Phoenix
Pokrewne	Pontiac Ventura
Multimedia w Wikimedia Commons

Buick Skylark III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1975 roku.

Pod 2 latach produkcji modelu Apollo przedstawionego w 1973 roku, Buick zdecydował się wraz z gruntowną modernizacją nadwozia przeprowadzoną w 1975 roku, zmienić jego nazwę. W ten sposób przywrócono do użytku emblemat Skylark, tworząc trzecią generację tej linii modelowej tworzonej do 1972 roku przez większe modele^[6].

Skylark III został oparty na nowej platformie General Motors o nazwie X-body, na której zbudowano również bliźniacze konstrukcje Oldsmobile Omega oraz Pontiac Ventura^[7].

• V6 3.8l
• V8 4.3l
• V8 5.0l
• V8 5.0l
• V8 5.7l

Buick Skylark IV

Buick Skylark IV
Producent	Buick
Zaprezentowany	listopad 1979
Okres produkcji	1979 – 1985
Miejsce produkcji	Nowy Jork Oshawa
Poprzednik	Buick Skylark III
Następca	Buick Skylark IV Buick Somerset
Dane techniczne
Segment	D
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan 2-drzwiowe coupé
Napęd	przedni
Długość	4597–4620 mm
Rozstaw osi	2819 mm
Masa własna	1098–1181 kg
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Chevrolet Citation Oldsmobile Omega Pontiac Phoenix
Konkurencja	Chrysler LeBaron
Multimedia w Wikimedia Commons

Buick Skylark IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 1979 roku.

Czwarte wcielenie Buicka Skylark zostało przedstawione w 1979 roku, opierając się o zmodernizowaną platformę X-body opracowaną wspólnie przy udziale Chevroleta, Oldsmobile i Pontiaka^[8]. Samochód stał się wyraźnie mniejszy, tracąc przede wszystkim na długości nadwozia. Skylark IV zyskał gruntownie przemodelowaną sylwetkę, z bardziej kanciastym nadwoziem i charakterystyczną tylną szybą położoną pod niewielkim kątem^[9]. Na tle bliźniaczych konstrukcji zbudowanych w ramach General Motors, Buick Skylark IV wyróżniał się dużą liczbą chromowanych ozdobników. Oferta nadwoziowa składała się tym razem już tylko z dwóch wariantów nadwoziowych^[10].

• L4 2.5l LR8
• V6 2.8l LE2
• V6 2.8l LH7

Buick Skylark V
Buick Somerset

Buick Skylark V
Producent	Buick
Zaprezentowany	styczeń 1985
Okres produkcji	1985 – 1991
Miejsce produkcji	Lansing
Poprzednik	Buick Skylark IV
Następca	Buick Skylark VI
Dane techniczne
Segment	D
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan 2-drzwiowe coupé
Skrzynia biegów	5-biegowa manualna 3-biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	4572 mm
Szerokość	1692-1694 mm
Wysokość	1326 mm
Rozstaw osi	2626 mm
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Oldsmobile Cutlass Calais Pontiac Grand Am
Konkurencja	Chrysler LeBaron
Multimedia w Wikimedia Commons

Buick Skylark V został zaprezentowany po raz pierwszy w 1985 roku.

Buick Skylark piątej generacji zadebiutował w połowie lat 80. XX wieku, powstając na zupełnie nowej platformie N-body, na której w ramach koncernu General Motors oparto także bliźniacze Oldsmobile Cutlass Calais i Pontiaka Grand Am. Samochód przeszedł ewolucyjny kierunek zmian, zachowując charakterystyczną kanciastą sylwetkę z pionowym położeniem tylnej szyby. Jednocześnie nadwozie się nieznacznie zaokrągliło, nawiązując do przedstawionego w podobnym czasie modelu Century^[11].

Prezentując piątą generację Buicka Skylark, producent podjął decyzję o nadaniu odmianie coupe nowej nazwy – Buick Somerset. Poza innym emblematem i brakiem jednej pary drzwi, samochód odróżniał się przestylizowanymi reflektorami oraz zderzakami. Pod taką nazwą produkowano go do 1987 roku, po czym odmiana coupe została ponownie włączona do oferty modelu Skylark^[12].

• L4 2.3l LD2
• L4 2.5l L68
• V6 3.0l LN7
• V6 3.3l LG7

Buick Skylark VI

Buick Skylark VI przed liftingiem
Producent	Buick
Zaprezentowany	styczeń 1992
Okres produkcji	1992 – 1998
Miejsce produkcji	Lansing
Poprzednik	Buick Skylark V
Następca	Buick Regal
Dane techniczne
Segment	D
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan 2-drzwiowe coupé
Skrzynia biegów	3 i 4-biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	4788-4803 mm
Szerokość	1713-1732 mm
Wysokość	1351-1359 mm
Rozstaw osi	2626 mm
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Oldsmobile Achieva Pontiac Grand Am
Pokrewne	Chevrolet Corsica Chevrolet Beretta
Konkurencja	Chrysler LeBaron
Multimedia w Wikimedia Commons

Buick Skylark VI został zaprezentowany po raz pierwszy w 1992 roku.

Szósta i ostatnia generacja Buicka Skylark została zaprezentowana w 1992 roku, przechodząc w stosunku do poprzednika gruntowną metamorfozę. Samochód oparto o nową generację platformy N-body, którą ponownie opracowywano wspólnie z Oldsmobile i Pontiakiem w ramach koncernu General Motors^[13]. Skylark VI zyskał awangardowy i nietypowy wygląd, wyróżniając się szpiczastym wybrzuszeniem w przedniej części nadwozia, a także prosto poprowadzonym tylnym nadkolem i podłużnymi tylnymi lampami. Oferta ponownie składała się z dwóch wariantów nadwoziowych^[14].

W 1996 roku Buick przeprowadził gruntowną modernizację Skylarka VI, w ramach której samochód zyskał zupełnie nowy pas przedni. Zniknęło kontrowersyjne, trójkątne wybrzuszenie na rzecz wygładzonych linii, innych reflektorów i przestylizowanej atrapy chłodnicy^[15].

W 1998 roku Buick podjął decyzję o zakończeniu produkcji Skylarka bez przewidzianego bezpośredniego następcy, porzucając ten emblemat po 34 latach produkcji. Miejsce w klasie średniej wypełnił model Regal^[16].

• L4 2.3l L40
• L4 2.3l LD2
• V6 2.4l LD9
• V6 3.1l L82
• V6 3.3l LG7

• Flammang, James M. & Kowlake, Ron, Standard Catalog of American Cars: 1976-199, 3rd Edition (Iola, WI: Krause Publications, 1999)
• Gunnell, John, Standard Catalog of American Cars: 1946-1975, Revised 4th Edition (Iola, WI: Krause Publications, 2002)
• J. "Kelly" Flory: American Cars, 1946–1959: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2008. ISBN 978-0-7864-3229-5. (ang.).