[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Agkistrodon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agkistrodon[1]
Palisot de Beauvois, 1799[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – mokasyn miedziogłowiec (A. contortrix)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Infrarząd

Alethinophidia

Nadrodzina

Elapoidea

Rodzina

żmijowate

Podrodzina

grzechotniki

Rodzaj

Agkistrodon

Typ nomenklatoryczny

Agkistrodon mokasen Beauvois de Palisot, 1799 (= Boa contortrix Linnaeus, 1766)

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Zasięg występowania
Mapa występowania

Agkistrodonrodzaj węży z podrodziny grzechotników (Crotalinae) w rodzinie żmijowatych (Viperidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej (Stany Zjednoczone i Meksyk) i Środkowej (Belize, Gwatemala, Salwador, Honduras, Nikaragua i Kostaryka)[9][10].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Agkistrodon (Agkishodon): gr. αγκιστρον agkistron „haczyk do wędki, hak”[11]; οδους odous, οδοντος odontos „ząb”[12].
  • Scytale: gr. σκυταλη skutalē lub σκυταλον skutalon „kij, pałka”[13]. Gatunek typowy: Boa contortrix Linnaeus, 1766.
  • Cenchris: gr. κεγχρις kenkhris, κεγχριδος kenkhridos „wąż mający na grzbiecie wypukłości podobne do prosa”[14]. Gatunek typowy: Cenchris mokeson Daudin, 1803 (= Boa contortrix Linnaeus, 1766).
  • Tisiphone: w mitologii greckiej Tyzyfone (gr. Τισιφoνη Tisiphonē, łac. Tisiphone) była jedną z Eryni i siostrą Alekto oraz Megajry. Była mścicielką i karała za morderstwa: ojcobójstwo, bratobójstwo i zabójstwo[15]. Gatunek typowy: Scytalus cupreus Rafinesque, 1818 (= Boa contortrix Linnaeus, 1766).
  • Acontias: gr. ἀκοντιας akontias „szybko uderzający wąż”[16]. Gatunek typowy: Crotalus piscivorus Lacépède, 1789.
  • Toxicophis: gr. τοξικος toxicos „trucizna do zatruwania strzał”, od τοξον toxon „łuk”[17]; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[18]. Nazwa zastępcza dla Acontias Troost, 1836 (nazwa zajęta przez Acontias Cuvier, 1817 (Scincidae)).

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

  1. Nie Scytale Gronovius, 1763.
  2. Nie Acontias Cuvier, 1817.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Agkistrodon, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Palisot de Beauvois 1799 ↓, s. 381.
  3. Palisot de Beauvois 1799 ↓, s. 370.
  4. Ch.-N.-S. Sonnini de Manoncourt & P.-A. Latreille: Histoire naturelle des reptiles, avec figures dessinees d’apres nature. T. 4. Paris: Imprimerie de Crapelet, 1801, s. 320. (fr.).
  5. F.M. Daudin: Histoire naturelle, générale et particulière, des reptiles: ouvrage faisant suite à l’Histoire naturelle générale et particulière, composée par Leclerc de Buffon, et rédigée par C.S. Sonnini. T. 5. Paris: F. Dufart, 1802, s. 356. (fr.).
  6. L.J.F.J. Fitzinger: Neue classification der reptilien nach ihren natürlichen verwandtschaften: nebst einer verwandtschafts-tafel und einem verzeichnisse der reptilien-sammlung des K. K. zoologischen museum’s zu Wien. Wien: J.G. Heubner, 1826, s. 34, 63. (niem.).
  7. Troost 1836 ↓, s. 181.
  8. Troost 1836 ↓, s. 190.
  9. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Agkistrodon. The Reptile Database. [dostęp 2019-11-18]. (ang.).
  10. R. Midtgaard: Agkistrodon. RepFocus. [dostęp 2019-11-18]. (ang.).
  11. Jaeger 1944 ↓, s. 9.
  12. Jaeger 1944 ↓, s. 151.
  13. Jaeger 1944 ↓, s. Scytale.
  14. Jaeger 1944 ↓, s. 44.
  15. Reptilia. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 45. (łac.).
  16. Jaeger 1944 ↓, s. 5.
  17. Jaeger 1944 ↓, s. 240.
  18. Jaeger 1944 ↓, s. 154.
  19. a b c Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 401, 413. ISBN 83-01-14344-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]