Abedin Nepravishta
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 września 1889 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1975 |
| Burmistrz Durrës | |
| Okres |
od 1927 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Prefekt Wlory | |
| Okres |
od 1931 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Burmistrz Tirany | |
| Okres |
od 1933 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Okres |
od 1937 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Abedin Nepravishta (ur. 19 września 1889 we wsi Kuç k. Wlory, zm. 1975 w Fierze[1]) – albański polityk i działacz narodowy, burmistrz Tirany w latach 1933-1935 i 1937–1939[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn urzędnika osmańskiego Fazlliego Nepravishty i Razije[3]. W 1911 ukończył w Stambule szkołę Mekteb-i-Mylkie-i-Sehahané dla urzędników osmańskich[4]. W latach 1911-1912 pracował na stanowisku sekretarza w osmańskim ministerstwie finansów, a następnie na stanowisku podprefekta Imperium Osmańskiego w Përmecie[1][2]. W 1912 podporządkował się rządowi Ismaila Qemala i otrzymał stanowisko zastępcy prefekta Lushnji, a następnie Mallakastry[1]. W czasie I wojny światowej prowadził działalność handlową[1].
W 1920 był jednym z organizatorów obrad kongresu działaczy narodowych w Lushnji[1]. W latach 1921–1924 kierował prefekturą w Elbasanie, a w 1924 w Szkodrze. W czasie zamachu stanu dokonanego przez zwolenników Fana Noliego w czerwcu 1924, opowiedział się po stronie Ahmeda Zogu. W 1925 objął stanowisko dyrektora Narodowego Banku Albanii. W latach 1927–1928 był burmistrzem Durrës, następnie kierował prefekturą w Korczy, zaś w latach 1931-1933 prefekturą we Wlorze[5]. Był inicjatorem przebudowy Wlory na początku lat 30.[5]
W początkach lat 30. kierował Narodowym Bankiem Albanii. W 1933 po raz pierwszy objął stanowisko burmistrza Tirany. W okresie jego rządów rozpoczęto realizację projektu przebudowy Tirany, według projektu włoskiego architekta Armando Brasiniego[4]. W tym czasie wytyczono główną arterię Tirany (dzisiejszy Bulwar Dëshmorët e Kombit), prowadzącą od Placu Skanderbega do głównego budynku Uniwersytetu Tirańskiego.
Po inwazji włoskiej na Albanię w 1939, Nepravishta odmówił współpracy z okupantem i został internowany przez władze włoskie. Powrócił do Tirany w roku 1942 i zajął się handlem[6]. Po przejęciu władzy przez komunistów został uwięziony i w kwietniu 1945 skazany na 20 lat więzienia jako wróg ludu. Karę odbywał w więzieniu w Burrelu, które opuścił w roku 1962. W 1967 został internowany w Ndërnenas k. Fieru, gdzie zmarł osiem lat później[6][2].
Był żonaty, miał pięcioro dzieci[1]. Imieniem Abedina Nepravishty nazwano ulice w Tiranie i Wlorze.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Histori e panjohur e Abedin Nepravishtes [online], memorie.al [dostęp 2022-10-06] (alb.).
- ↑ a b c Abedin Nepravishta [online], kujto.al [dostęp 2022-10-06] (alb.).
- ↑ Stephen Taylor: Who's who in Central and East-Europe 1933/1934. Zurich: The Central European Times Publishing, 1935, s. 687.
- ↑ a b Valter Gjoni: Kryetarët e Tiranës. Tirana: 2016, s. 52-53. ISBN 9928-4336-0-7. (alb.).
- ↑ a b Abedin Nepravishta, kryebashkiaku themelues i Tiranës moderne, u burgos deri në moshën 90 vjeçare [online], libohovapost.com, 2021 [dostęp 2022-10-06] (alb.).
- ↑ a b Abedin Nepravishta (1889 – 1975) [online], adsh.al [dostęp 2022-10-06] (alb.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Valter Gjoni: Kryetarët e Tiranës. Tirana: 2016, s. 52-53. ISBN 9928-4336-0-7. (alb.).