Andrzej Barcikowski
Data i miejsce urodzenia |
27 kwietnia 1955 |
---|---|
Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego | |
Okres |
od 29 czerwca 2002 |
Następca |
Witold Marczuk (p.o.) |
Odznaczenia | |
Andrzej Barcikowski (ur. 27 kwietnia 1955 w Warszawie) – polski urzędnik państwowy i polityk, szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (2002–2005), wykładowca akademicki.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1977 ukończył studia politologiczne na Uniwersytecie Warszawskim, a w 1983 obronił pracę doktorską na macierzystej uczelni. W latach 1977–1983 pracował na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW.
Od grudnia 1985 do 29 stycznia 1990 był zastępcą kierownika Wydziału Ideologicznego Komitetu Centralnego PZPR[1]. Od 1990 przez cztery lata był zatrudniony w polskim oddziale brytyjskiego koncernu informatycznego ICL. W okresie 1995–1996 pełnił funkcję dyrektora biura rady nadzorczej Polskiego Banku Rozwoju.
W latach 1996–1997 zajmował stanowisko dyrektora generalnego w URM oraz szefa zespołu doradców premiera Włodzimierza Cimoszewicza. W 1997 był szefem Gabinetu Politycznego Prezesa Rady Ministrów. W latach 1998–2000 pracował na kierowniczych funkcjach w wydawnictwach Muza oraz Muza Edukacyjna. W 2001 objął stanowisko wicedyrektora departamentu organizacji w BRE Banku. Wszedł w skład kapituły Polskiego Godła Promocyjnego „Teraz Polska”, a także w skład kolegium Urzędu Zamówień Publicznych.
Był członkiem komisji etyki Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Od października 2001 do kwietnia 2002 zajmował stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji w rządzie Leszka Millera. Od kwietnia do czerwca 2002 sprawował urząd szefa Urzędu Ochrony Państwa. 29 czerwca tego samego roku został szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Odwołany na początku listopada 2005.
Był dyrektorem biura monitoringu i zgodności w BRE Banku, zajmował się przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Pozostawał członkiem rady konsultacyjnej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (mianowany w 2008)[2]. W 2010 został dyrektorem Departamentu Ochrony Narodowego Banku Polskiego[3] (przekształconego później w Departament Bezpieczeństwa). Pełnił tę funkcję do 2016, potem przeszedł na stanowisko zastępcy dyrektora tej jednostki.
Jest wnukiem Wacława Barcikowskiego.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Odznaka Honorowa imienia gen. Stefana Roweckiego „Grota” – 2011
- Odznaka honorowa „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej” – 2016[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański: Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR 1948–1990. Krzysztof Persak (red.). Warszawa: ISP PAN, 2000, s. 115.
- ↑ Piotr Krysiak: Andrzej Barcikowski wraca do ABW. wp.pl, 4 marca 2008. [dostęp 2011-06-01].
- ↑ Były szef ABW w NBP. pb.pl, 4 października 2010. [dostęp 2011-06-01].
- ↑ Lista odznaczonych (2003–2018). nbp.pl. [dostęp 2022-09-14].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Barcikowski w serwisie „Ludzie Wprost”. [dostęp 2011-06-01].
- Absolwenci Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Ludzie związani z Narodowym Bankiem Polskim
- Odznaczeni Odznaką Honorową imienia gen. Stefana Roweckiego „Grota”
- Odznaczeni odznaką honorową „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”
- Politycy SdRP i SLD
- Szefowie Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
- Wiceministrowie spraw wewnętrznych III Rzeczypospolitej
- Wykładowcy Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego
- Urodzeni w 1955
- Zastępcy kierowników wydziałów KC PZPR