Antychryst (film)
Gatunek | |
---|---|
Data premiery |
18 maja 2009 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
100 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Lars von Trier |
Główne role | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Montaż | |
Produkcja | |
Dystrybucja | |
Budżet |
11.000.000 $ (szacowany) |
Strona internetowa |
Antychryst (ang. Antichrist) − dramat psychologiczny w reżyserii Larsa von Triera, zrealizowany w koprodukcji międzynarodowej.
Światowa premiera filmu miała miejsce 18 maja 2009 podczas 62. MFF w Cannes. Polska premiera filmu odbyła się 29 maja 2009. Dystrybutorem filmu w Polsce była firma Gutek Film. Film w polskich kinach otrzymał najwyższą kategorię wiekową, czyli przeznaczony wyłącznie dla osób pełnoletnich[1].
W czasie premierowego weekendu w Stanach Zjednoczonych obraz uzyskał wynik frekwencyjny w wys. 71 397 dolarów amerykańskich[2].
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Światowej sławy psychoterapeuta[3][4] i jego młodsza żona, badaczka historii czarownic w średniowieczu, wyjeżdżają do drewnianej chaty w puszczy. Wyjazd ma cel terapeutyczny − oboje stracili synka, co odbiło się szczególnie dotkliwie na psychice kobiety, dręczonej wizjami i koszmarami. Wracają do niej wspomnienia, w tym ostatnie chwile życia dziecka, które wypadło z okna, chwilę wcześniej widząc zbliżenie seksualne rodziców. Dotychczasowa terapia i pobyt w szpitalu nie przynoszą efektów.
Początkowo terapia męża, okupiona ogromnym wysiłkiem obojga, przynosi efekty. Kobieta odkrywa swoje ukryte lęki i powoli wydaje się je przełamywać. Później jednak mroczna strona jej psychiki gwałtownie bierze górę. W ataku szaleństwa kobieta zwraca się przeciwko mężowi (prawdopodobnie obwinianemu o tragedię).
Kolejne sceny są pełne przemocy i okrucieństwa. Wskutek uderzenia mężczyzna traci przytomność, a następnie zostaje okaleczony. Gdy odzyskuje świadomość, próbuje uciec w głąb lasu, nie dociera jednak daleko, ukrywając się w lisiej jamie. Kobieta odnajduje go i znów wściekle atakuje, po czym wracają do chaty. Tam przepowiada mu śmierć („Gdy przybędzie Trzech Żebraków, ktoś musi zginąć”). Gdy podczas burzy w chacie pojawiają się kruk, lis i sarna, kobieta najpierw samookalecza się obcinając sobie łechtaczkę, a następnie próbuje zabić mężczyznę. Ostatecznie jednak sama ginie, uduszona przez męża.
Obsada
[edytuj | edytuj kod]- Willem Dafoe − On
- Charlotte Gainsbourg − Ona
Realizacja
[edytuj | edytuj kod]W filmie, podzielonym na prolog, cztery rozdziały („Ból”, „Smutek”, „Rozpacz” i „Troje Żebraków”) oraz epilog, występuje głównie dwoje aktorów: Willem Dafoe oraz Charlotte Gainsbourg. Kreacja Gainsbourg została wyróżniona podczas 62. MFF w Cannes nagrodą dla najlepszej aktorki.
Na końcu filmu pojawia się dedykacja dla rosyjskiego reżysera Andrieja Tarkowskiego, twórcy m.in. filmu Zwierciadło z 1975 r., będącego jedną z inspiracji dla von Triera.
Na ścieżce dźwiękowej znalazła się m.in. muzyka Georga Friedricha Händla (umieszczona w prologu i epilogu aria Almireny Lascia ch'io pianga z II aktu opery Rinaldo).
Budżet filmu wyniósł ok. 11 milionów dolarów, z czego 1,5 mln przeznaczył Duński Instytut Filmowy, ok. 1,3 mln Niemiecki Federalny Fundusz Filmowy[5]. Milion złotych przeznaczył Polski Instytut Sztuki Filmowej[6]. Film wyprodukowała założona przez von Triera firma Zentropa Entertainments. Jednym z współproducentów filmu była Małgorzata Szumowska, natomiast za efekty specjalne w filmie odpowiada polskie studio Platige Image[7].
Interpretacje
[edytuj | edytuj kod]Zdaniem Larsa von Triera Antychryst jest najbardziej osobistym z wszystkich jego filmów. Reżyser przyznawał w wywiadach, że pisał scenariusz będąc w głębokiej depresji[8]. Realizację filmu nazwał „obłaskawianiem własnych demonów”[9], porównując swoją pracę do namalowania przez Edwarda Muncha, również cierpiącego na depresję, obrazu Krzyk[10].
Film, w swej głównej warstwie psychologiczny, jest pełen wieloznacznych scen i zagadkowych wizji. Pojawiają się odniesienia historyczne (cierpienie kobiet w wiekach dawnych − oskarżenia o czary, palenie czarownic), jeszcze gęstsza jest symbolika baśniowa i religijna: miejsce, do którego przybywają kobieta i mężczyzna, nazywane jest Edenem (w środku ciemnego lasu), zwiastujący śmierć Trzej Żebracy − Ból, Rozpacz i Żal − przywodzą na myśl biblijne motywy cierpienia. Kruk, którego nie można zabić, może symbolizować zło, wejście do lisiej jamy jest przywalone kamieniem, a mężczyzna przysypany wewnątrz ziemią „zmartwychwstaje” − co można uznać za nawiązanie do śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.
Nagromadzenie odwołań religijnych, symbolicznych, alegorycznych i historycznych otwiera pole do interpretacji, stąd też recenzje Antychrysta często znacznie różnią się odczytaniem sensu filmu.
Kontrowersje
[edytuj | edytuj kod]Już podczas canneńskiej premiery Antychryst wzbudził ogromne zainteresowanie i równie wielkie kontrowersje. Krytycy wygłaszali skrajne opinie o obrazie von Triera, podzieliła się także publiczność festiwalowa: część widzów film wygwizdała.
Gdy Antychryst wszedł na ekrany światowych kin, pod adresem reżysera zaczęto formułować liczne oskarżenia, m.in. o mizoginizm, epatowanie sadomasochizmem oraz szerzenie pornografii.
Producenci przygotowali dwie wersje filmu: ocenzurowaną dla odbiorców w krajach, w których miałby problemy z wejściem do szerokiej dystrybucji, oraz nieocenzurowaną. Lars von Trier nazwał te wersje „miłą katolicką” i „niegrzeczną protestancką”[11]. Do Polski trafił film w wariancie nieocenzurowanym.
Na początku lipca 2009 r. senatorowie Prawa i Sprawiedliwości interweniowali w sprawie filmu u Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Bogdana Zdrojewskiego. Według nich produkcja, finansowana częściowo przez Polski Instytut Sztuki Filmowej, ma charakter satanistyczno-pornograficzny. „Ta skandaliczna produkcja (...) zawiera treści, delikatnie mówiąc, wulgarne oraz antychrześcijańskie” − napisali senatorowie PiS[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Antychryst. [dostęp 2018-08-10].
- ↑ Antichrist (2009) – Box Office Mojo [online], boxofficemojo.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
- ↑ Interview from FILM #66, published by the Danish Film Institute May 2009. [dostęp 2009-06-13].
- ↑ „Antychryst musi być kobietą”. [dostęp 2009-06-29].
- ↑ Niemcy dofinansują Polańskiego i Tarantino w Filmweb.pl.
- ↑ PISF wspiera polskie koprodukcje w Filmweb.pl.
- ↑ Polacy robią szatańskie efekty do „Antychrysta” von Triera! w Filmweb.pl.
- ↑ Informacje na ten temat można znaleźć m.in. w rozmowie Barbary Hollender z Larsem von Trierem: "Antychryst musi być kobietą": Internetowe wydanie "Rzeczpospolitej", 28-05-2009. Dostęp: 2009-07-10.
- ↑ Informacje na ten temat można znaleźć m.in. w rozmowie Barbary Hollender z Larsem von Trierem: "Antychryst musi być kobietą"...
- ↑ "Antychryst musi być kobietą"...
- ↑ "Antychryst" bez cenzury. film.interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-22)].. Portal Interia.pl. Dostęp 2009-07-10.
- ↑ PiS: "Antychryst" to pornografia i satanizm. Internetowe wydanie "Newsweeka", 2009-07-03. Dostęp 2009-07-10.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Antychryst w bazie IMDb (ang.)
- Antychryst w bazie Filmweb
- Oficjalna strona internetowa filmu (ang.)
- Analiza filmu "Antychryst" w Ofilmie
- Duńskie dramaty filmowe
- Duńskie filmy psychologiczne
- Duńskie filmy z 2009 roku
- Filmy kręcone w Wuppertalu
- Filmy w reżyserii Larsa von Triera
- Francuskie dramaty filmowe
- Francuskie filmy psychologiczne
- Francuskie filmy z 2009 roku
- Niemieckie dramaty filmowe
- Niemieckie filmy psychologiczne
- Niemieckie filmy z 2009 roku
- Polskie dramaty filmowe
- Polskie filmy psychologiczne
- Polskie filmy z 2009 roku
- Szwedzkie dramaty filmowe
- Szwedzkie filmy psychologiczne
- Szwedzkie filmy z 2009 roku
- Włoskie dramaty filmowe
- Włoskie filmy psychologiczne
- Włoskie filmy z 2009 roku