Czworościan
Czworościan – wielościan o czterech trójkątnych ścianach, równoważnie definiowany jako ostrosłup trójkątny[1]. Każda taka bryła ma 6 krawędzi i 4 wierzchołki[a].
Szczególne przypadki (odmiany) czworościanów to:
- ostrosłup trójkątny prawidłowy – co najmniej jedna ze ścian to trójkąt równoboczny, a pozostałe są równoramienne;
- czworościan foremny – szczególny przypadek powyższego, w którym wszystkie ściany są równoboczne.
Uogólnieniem czworościanu jest sympleks – czworościan to jego przypadek trójwymiarowy.
Wzory
[edytuj | edytuj kod]Objętość
[edytuj | edytuj kod]Jeśli czworościan – niekoniecznie foremny – ma wierzchołki to jego objętość jest dana wzorem:
gdzie zmienna pomocnicza to wartość wyznacznika:
to długość krawędzi łączącej wierzchołek z wierzchołkiem
Promień sfery opisanej
[edytuj | edytuj kod]Jest opisany wzorem:
gdzie zmienna pomocnicza to
Promień sfery wpisanej
[edytuj | edytuj kod]Można go obliczyć wzorem:
gdzie to pole ściany niezawierającej wierzchołka
Inne własności
[edytuj | edytuj kod]Kąt trójścienny oraz długości wychodzących z niego krawędzi wyznaczają jednoznacznie czworościan. Jeśli i i oraz i są punktami leżącymi parami na prostych zawierających ramiona kąta trójściennego o wierzchołku S, to objętości czworościanów i spełniają zależność[2]:
Dowód tego faktu można przeprowadzić bez zmniejszenia ogólności zakładając, że jedna z par punktów leży na tej samej półprostej (ewentualna symetria środkowa względem S jednego z czworościanów), a nawet że jeden punkt jest wspólny (jednokładność jednego z czworościanów zmienia objętość jak sześcian skali). Wówczas czworościany mają wspólną wysokość i stosunek pól podstaw wynikający ze wzoru:
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jest to zgodne z twierdzeniem Eulera o wielościanach: χ = W – K + S = 4 – 6 + 4 = 2.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ czworościan, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-02] .
- ↑ Henryk Pawłowski: Zadania z olimpiad matematycznych z całego świata. Trygonometria i geometria. Toruń: Oficyna Wydawnicza „Tutor”, 2003, s. 250–251. ISBN 83-86007-63-X.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Michał Kieza , Kącik przestrzenny (6): Czworościany ortocentryczne, „Delta”, styczeń 2011, ISSN 0137-3005 [dostęp 2024-11-02] .
- Michał Kieza , Kącik przestrzenny (12): Czworościany równościenne – część 1, „Delta”, kwiecień 2012, ISSN 0137-3005 [dostęp 2024-11-02] .
- Michał Kieza , Kącik przestrzenny (13): Czworościany równościenne – część 2, „Delta”, październik 2012, ISSN 0137-3005 [dostęp 2024-11-02] .
- Joanna Jaszuńska , Heron uogólniony?, „Delta”, marzec 2014, ISSN 0137-3005 [dostęp 2024-10-30] .
- Eric W. Weisstein , Tetrahedron, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2020-12-12] (ang.).