Cynamonowiec cejloński

Cynamonowiec cejloński

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	magnoliopodobne
Rząd	wawrzynowce
Rodzina	wawrzynowate
Rodzaj	cynamonowiec
Gatunek	cynamonowiec cejloński
Nazwa systematyczna
Cinnamomum verum J. Presl Prir. Rostlin 2: 36 1823[3]
Synonimy
Cinnamomum zeylanicum Blume
Multimedia w Wikimedia Commons

Cynamonowiec cejloński (Cinnamomum verum J.Presl) – gatunek drzewa należący do rodziny wawrzynowatych (Lauraceae). Pochodzi z obszarów o tropikalnym klimacie w Indiach, Sri Lance i Birmie, introdukowany został w Afryce, na wyspach Pacyfiku, Karaibach. Jest uprawiany w Azji, Afryce, Ameryce Południowej i Środkowej^[4].

Pokrój

Drzewo osiągające 10 m wysokości. Egzemplarze uprawne nie przekraczają trzech metrów ze względu na ciągłe przycinanie trzyletnich pędów, z których uzyskuje się przyprawę^[5].

Pień

Kora cienka, papierowata, barwy jasnobrązowej^[6].

Liście

Duże, podłużne, za młodu jaskrawoczerwone, później ciemnozielone z białymi nerwami^[6]. Mają długość do 22 cm i szerokość 5 cm, są krótsze i szersze od liści cynamonowca wonnego^[5].

Kwiaty

Kwiaty nieprzyjemnie pachnące, małe, żółte i niepozorne, zebrane w luźny, wiechowaty kwiatostan. Złożone są z 6 działek okwiatu, jajowatego słupka z szyjką i pręcików w czterech okółkach^[7]

Owoce

Sinozielone pestkowce^[7]. Młode pachną terpentyną^[5].

Roślina przyprawowa. Przyprawą jest kora, którą pozyskuje się 2-3 razy w roku podczas pory deszczowej. Ścina się pędy o długości ok. 3 m i średnicy ok. 2,5 cm. Korę ze ściętych gałązek poddaje się krótkiej fermentacji i oczyszcza z korowiny zewnętrznej oraz wewnętrznych resztek łyka. Powstałe paski kory są następnie suszone na słońcu. W czasie tego procesu przybierają charakterystyczną żółtobrązową barwę i zwijają się z obu stron paska kory (cecha charakterystyczna dla gatunku) tworząc złączone dwie rurki, nazywane w handlu laskami. Tak przygotowany surowiec nosi nazwę cynamonu^[5].

Wszyscy badacze roślin biblijnych są zgodni, że w Biblii są odniesienia do cynamonowca. W grę wchodzą dwa jego gatunki: cynamonowiec cejloński i cynamonowiec wonny. Co prawda Biblia ani razu ich nie wymienia, wiele razy jednak cytuje produkty z nich wytwarzane: cynamon i kasję. Obydwa były w czasach biblijnych sprowadzane do Ziemi Świętej. W Księdze Ezechiela (27,19) czytamy: „Dan i Jawan począwszy od Uzzal drogą wymiany za twe towary dostarczały ci wyroby żelazne, cynamon i trzcinę.” Trwało to również później. W Apokalipsie św. Jana (18,11.13) jest tekst: „A kupcy ziemi płaczą i żalą się nad nią, bo ich towaru nikt już nie kupuje: ... cynamonu i wonnej maści amomum, pachnideł, olejku, kadzidła, wina, oliwy, najczystszej mąki, pszenicy”. Cynamonu i kasji używano do wytwarzania oleju świętego oraz jako pachnidła^[5].