Chata Prašivá

Chata Prašivá

Chata Prašivá (2021)
Państwo	Czechy
Pasmo	Beskid Morawsko-Śląski, Karpaty
Wysokość	ok. 700 m n.p.m.
Data otwarcia	2 października 1921
Właściciel	Klub Czeskich Turystów
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego Chata Prašivá
Położenie na mapie Karpat Chata Prašivá
49°38′11,641″N 18°29′03,602″E/49,636567 18,484334
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Chata Prašivá – górskie schronisko turystyczne w Beskidzie Morawsko-Śląskim w Czechach. Obiekt jest położony na wysokości ok. 700 m n.p.m. na podszczytowej polanie na Małej Praszywej w pasmie Ropicy, w granicach administracyjnych Ligoty Górnej (Vyšní Lhoty).

Powstanie schroniska łączy się z początkami czeskiego ruchu turystycznego na tym terenie. Szczyt Małej Praszywej był popularnym miejscem pielgrzymkowym do kościoła św. Antoniego Padewskiego z 1640 roku, a od 1891 także miejscem zgromadzeń o charakterze narodowym. Ponadto Czesi chcieli zahamować ekspansję niemieckiego Beskidenvereinu, budującego kolejne schroniska w Beskidach^[1].

Decyzja o budowie obiektu zapadła w 1910 roku, podczas obrad czeskiej Beskidzkiej Wspólnoty Śląska (Beskydská jednota slezská). Jeszcze wcześniej, bo od 1899 roku czynione były starania o zakup parceli na Małej Praszywej. Tę udało się nabyć dopiero w 1912 roku. Powstał projekt budynku autorstwa Jožy Dvořáka, a całość prac oszacowano na 23 000 koron austro-węgierskich. Inwestycji nie udało się jednak zrealizować z uwagi na wybuch I wojny światowej^[1].

Do idei budowy obiektu powrócono po powstaniu Czechosłowacji. Reaktywowana organizacja, która zmieniła nazwę na Podbeskidzką Wspólnotę Śląska (Pobeskydská jednota slezská), w grudniu 1919 roku podjęła decyzję o budowie pierwszego czeskiego schroniska w Beskidach. Wielkim zwolennikiem inwestycji był przewodniczący Wspólnoty Jan Valeček – zapalony turysta i narciarz. Budynek powstał w ciągu pięciu miesięcy – od 11 kwietnia do 2 października 1921 roku za kwotę 273 300 koron. Budowę wsparł sam czechosłowacki prezydent, Tomáš Masaryk, ofiarowując kwotę 5000 koron. Otwarcie schroniska nastąpiło 2 października 1921 roku, a jego pierwszym gospodarzem został karczmarz Tesárek^[1].

Jakiś czas później przeszło na własność frydeckiego oddziału Klubu Czechosłowackich Turystów (KČST). Po zajęciu Zaolzia w 1938 roku schronisko odebrano KČST i oddano w zarząd Oddziału Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Cieszynie, a później jego koła w Orłowej^[2][3]. W 1948 zostało upaństwowione i do majątku Klubu Czeskich Turystów powróciło w 1989^[4].

W lutym 2015 roku, kiedy gospodarzem został Martin Stiller, budynek był w złym stanie technicznym. Wkrótce schronisko przeszło trzymiesięczny remont, którego koszt oszacowano na pół miliona koron^[5][4]. Z kolei w czerwcu 2016 roku ponownie (po czterdziestu latach przerwy) otwarto dla gości obiektu wieżę widokową^[6]. Na przestrzeni siedmiu lat – do obchodów setnej rocznicy powstania – przy pracach remontowych udział wzięło około 500 wolontariuszy^[4].

Schronisko oferuje noclegi w pokojach 2–9 osobowych ze wspólnym węzłem sanitarnym. W obiekcie znajduje się restauracja oraz wieża widokowa na jego szczycie^[7].

• Dobratice pod Prašivou – Chata Prašivá – Chata na Kotaři – Ropiczka (918 m n.p.m.) – Velký Lipový (999 m n.p.m.) – Ropica (1082 m n.p.m.) – Kolářova chata Slavíč – Úspolka (przyst. aut)
• Ligotka Kameralna – Chata Prašivá – Ligota Górna – Raszkowice
• Prażmo – Chata Prašivá