[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Gianni Alemanno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gianni Alemanno
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1958
Bari

Burmistrz Rzymu
Okres

od 2008
do 2013

Przynależność polityczna

Lud Wolności

Poprzednik

Mario Morcone (p.o.)

Następca

Ignazio Marino

Minister rolnictwa Włoch
Okres

od 11 czerwca 2001
do 17 maja 2006

Przynależność polityczna

Sojusz Narodowy

Poprzednik

Alfonso Pecoraro Scanio

Następca

Paolo De Castro

Giovanni (Gianni) Alemanno (ur. 3 marca 1958 w Bari) – włoski polityk, parlamentarzysta, były minister od 2008 do 2013 burmistrz Rzymu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia inżynier środowiska, absolwent Uniwersytetu w Perugii; studia ukończył w 2004. Zawodowo pracował jako dziennikarz i publicysta. Działalność polityczną rozpoczął w ramach postfaszystowskiego Włoskiego Ruchu Socjalnego. W 1992 został zięciem Pina Rautiego, byłego lidera tej formacji. Jego małżeństwo z Isabellą Rauti zakończyło się rozwodem[1].

Od 1994 do 2008 sprawował mandat poselski do Izby Deputowanych XII, XIII, XIV i XV kadencji. Po rozwiązaniu MSI został działaczem Sojuszu Narodowego, a w jego ramach jednym z liderów konserwatywnego skrzydła. Od 2001 do 2006 sprawował urząd ministra rolnictwa w drugim i trzecim rządzie Silvia Berlusconiego.

W 2006 bez powodzenia kandydował na stanowisko burmistrza Rzymu, przegrywając z Walterem Veltronim. Dwa lata później z poparciem m.in. Ludu Wolności ponownie ubiegał się o ten urząd, tym razem pokonując Francesca Rutelliego z Partii Demokratycznej. W 2013 bezskutecznie ubiegał się o reelekcję, przegrywając w drugiej turze z kandydatem PD[2].

W 2017 został sekretarzem nowo powołanej partii pod nazwą Movimento Nazionale per la Sovranità[3], która w 2019 przyłączyła się do formacji Bracia Włosi[4] (Gianni Alemanno działał w niej uprzednio w latach 2014–2015). W 2023 powołał nową firmację polityczną – Indipendenza[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Isabella Rauti all'ex marito Alemanno: „Non sei degno di ricordare mio padre”. huffingtonpost.it, 3 listopada 2018. [dostęp 2022-10-06]. (wł.).
  2. Campidoglio, Marino nuovo sindaco di Roma. republicca.it, 10 czerwca 2013. [dostęp 2018-01-08]. (wł.).
  3. Alemanno: centrodestra unito per salvare l’Italia, guai a tirarsi indietro. secoloditalia.it, 19 lutego 2017. [dostęp 2018-01-08]. (wł.).
  4. Il Movimento di Alemanno aderisce a Fratelli d’Italia. brindisioggi.it, 10 grudnia 2019. [dostęp 2022-10-06]. (wł.).
  5. Carlotta De Leo: Alemanno e Rizzo insieme per «Indipendenza!» (con la bandiera palestinese al collo): «Hanno paura di noi». corriere.it, 26 listopada 2023. [dostęp 2024-02-14]. (wł.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]