George Enescu

{{{nazwa}}}
	Ilustracja
Miejsce urodzenia	George Enescu (okręg Botoszany)
Instrumenty	skrzypce, fortepian
Zawód	kompozytor, skrzypek, pianista, dyrygent i pedagog
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 18 paź 2013, była oparta na tej wersji.

George Enescu (ur. 19 sierpnia 1881 w Liveni, Rumunia – zm. 4 maja 1955 w Paryżu) to rumuński kompozytor, skrzypek, pianista, dyrygent i pedagog, jedna z najważniejszych postaci świata muzycznego w I połowie XX wieku. Twórca Rapsodii rumuńskich oraz nauczyciel takich muzyków jak Ivry Gitlis, Dinu Lipatti, Yehudi Menuhin, Stanisław Wisłocki czy Arthur Grumiaux.

Biografia

George Enescu urodził się 19 sierpnia 1881 w Liveni. Bardzo wcześnie zaczął wykazywać talent muzyczny i w wieku 7 lat został przyjęty do konserwatorium w Wiedniu, które ukończył w wieku 13 lat. W roku 1895 wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował naukę u Masseneta i Fauré.

Najważniejsze utwory

Poème roumain, Op. 1 (1897-1898)
Légende, na trąbkę i fortepian (1906)
Symfonia koncertująca na wiolonczelę i orkiestrę, Op. 8 (1901)
I Suita orkiestrowa C-dur, Op. 9 (1903)
Rapsodie rumuńskie, Op. 11 (1901-1903)
- I A-dur – najpopularniejszy utwór Enescu który, ku niezadowoleniu kompozytora, zdominował cały jego dorobek twórczy
- II D-dur
Konzertstück na altówkę i orkiestrę Op. 12 (1904)
I Symfonia Es-dur, Op. 13 (1905)
II Symfonia A-dur, Op. 17 (1914)
II Suita orkiestrowa C-dur, Op. 20 (1915)
III Symfonia C-dur, Op. 21 (1918)
Dwie sonaty na wiolonczelę i fortepian, Op. 26
- I f-moll (1898)
- II C-Dur (1935)
III Suita orkiestrowa D-dur "Villageoise", Op. 27 (1937-1938)
Vox Maris, Op. 31 (data powstania nieznana, premiera w 1964) – poemat symfoniczny na sopran, tenor i orkiestrę

Zobacz też