[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Fugees

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Fugees edytowana 21:50, 14 wrz 2023 przez Szoltys-bot (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Fugees
ilustracja
Inne nazwy

The Fugees, Tranzlator Crew

Rok założenia

1992

Rok rozwiązania

2005

Pochodzenie

South Orange, New Jersey

Gatunek

rap alternatywny[1], East Coast Rap[1], Contemporary R&B[1]

Aktywność

1992–1997; 2004–2005

Wydawnictwo

Ruffhouse Records, Columbia Records

Skład
Lauryn Hill
Wyclef Jean
Pras Michel
Strona internetowa

Fugeesamerykański zespół muzyczny, popularny głównie w latach 90., repertuar którego zawiera głównie elementy hip-hopu, soulu i R&B. Członkami zespołu są raper/muzyk/producent Wyclef Jean, raperka/piosenkarka Lauryn Hill i raper Pras Michel.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Swój pierwszy album – Blunted on Reality – pojawił się w roku 1994. Znajdowały się na nim takie utwory jak „Nappy Heads (Mona Lisa)” i „Vocab”. Płyta nie uzyskała jednak większego rozgłosu, w przeciwieństwie do występów zespołu na żywo.

Kolejny album – The Score – okazał się jednym z największych przebojów roku 1996 i jednym z najlepiej sprzedających się albumów hip hopowych wszech czasów. Szczególne uznanie zyskały covery starych przebojów, takich jak „No Woman, No Cry” grupy Bob Marley & The Wailers oraz „Killing Me Softly (With His Song)” Roberty Flack. Na albumie pojawiła się również interpretacja utworu zespołu The Delfonics „Ready or Not Here I Come (Can’t Hide From Love)” pod nazwą „Ready or Not”, na którym pojawił się sample utworu Enyi pt. Boadicea, wykorzystany bez zgody artystki. Doprowadziło to do procesu, którego rezultatem była ugoda – Enya została uznana współtwórcą utworu i uzyskała honorarium za swój wkład. Zespół Fugees wielokrotnie dziękował Enyi chwalił ją za zrozumienie całej sytuacji, na przykład na okładce albumu The Score. W 1997 Fugees zdobyli dwie Nagrody Grammy za The Score (Best Rap Album) i za „Killing Me Softly” (Best R&B Vocal Performance by a Duo or Group).

W roku 1997 członkowie zespołu zaczęli pracować nad projektami solo: Hill nad The Miseducation of Lauryn Hill; Jean zaczął produkować muzykę dla takich artystów jak Canibus, Destiny’s Child i Carlos Santana oraz nagrał swój solowy debiut – album The Carnival; Michel, wraz z Mýą i Ol’ Dirty Bastardem z Wu-Tang Clanu, nagrali singel „Ghetto Supastar” dla ścieżki dźwiękowej filmu Bulworth.

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
Albumy
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
USA
[2]
FRA
[3]
SWE
[4]
NOR
[5]
CHE
[6]
NZL
[7]
AUS
[8]
FIN
[9]
Blunted on Reality
  • Data: 1 lutego 1994[10]
  • Wydawca: Ruffhouse, Columbia
  • FRA: złota płyta[11]
The Score
  • Data: 13 lutego 1996[12]
  • Wydawca: Ruffhouse, Columbia
1 1 2 1 1 4 5 3
  • FRA: diamentowa płyta[11]
  • USA: 6x platynowa płyta[13]
  • CAN: 5x platynowa płyta[14]
  • GER: platynowa płyta[15]
  • POL: platynowa płyta[16]
  • NOR: złota płyta[17]
„–” oznacza, że album nie był notowany.
Remiks albumy
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście
USA
[2]
Bootleg Versions
  • Data: 26 listopada 1996[18]
  • Wydawca: Ruffhouse, Columbia
127
Kompilacje
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście
CHE
[6]
NZL
[7]
Greatest Hits
  • Data: 25 marca 2003[19]
  • Wydawca: Ruffhouse, Columbia
44 38

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
1996 Best R&B Video „Killing Me Softly With His Song” MTV Video Music Awards Laur [20]
Årets utländska grupp Fugees Rockbjörnen Laur [21]
Årets utländska låt „Killing Me Softly With His Song” Laur
Best R&B Performance By A Duo Or Group With Vocal Grammy Laur [22]
Best Rap Album The Score Laur

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c John Bush: Fugees Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  2. a b Fugees Billboard Chart History. www.billboard.com. [dostęp 2016-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-21)]. (ang.).
  3. Fugees French Albums Chart. lescharts.com. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  4. Fugees Swedish Albums Chart. swedishcharts.com. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  5. Fugees Norwegian Albums Chart. norwegiancharts.com. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  6. a b Fugees Swiss Albums Chart. hitparade.ch. [dostęp 2016-07-08]. (niem.).
  7. a b Fugees New Zealand Albums Chart. charts.org.nz. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  8. Fugees Australian Albums Chart. australian-charts.com. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  9. Fugees Finnish Albums Chart. finnishcharts.com. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  10. Jason Birchmeier: Fugees Blunted on Reality review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  11. a b SNEP: Fugees. www.snepmusique.com. [dostęp 2016-07-08]. (fr.).
  12. Steve Huey: Fugees The Score review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  13. RIAA: Fugees. www.riaa.com. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  14. Music Canada: Fugees. musiccanada.com. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  15. Gold-/Platin-Datenbank (wyszukaj Fugees w bazie danych). www.musikindustrie.de. [dostęp 2016-07-08]. (niem.).
  16. Platynowe płyty CD przyznane w 1996 roku [online], ZPAV [dostęp 2016-07-08].
  17. IFPI NO: Fugees (wyszukaj Fugees w bazie danych). www.ifpi.no. [dostęp 2016-07-08]. (norw.).
  18. Leo Stanley: Fugees Bootleg Versions review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  19. John Bush: Fugees Greatest Hits review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  20. Chris Nickson: Lauryn Hill: She’s Got That Thing. Macmillan, 1999, s. 94. ISBN 978-1-4299-3866-2.
  21. Tidigare vinnare av Rockbjörnen 1979-2014. www.aftonbladet.se. [dostęp 2016-07-08]. (szw.).
  22. Grammy: Fugees. www.grammy.com. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).