Bazaja

Bazaja lub Bazaju (akad. Bazāja^[1] lub Bāzāiu^[2], w transliteracji z pisma klinowego zapisywane ^mba-za-a-a^[2], znaczące najprawdopodobniej „Człowiek z miasta Bazu”^[2]) – jeden z wczesnych królów Asyrii (XVII w. p.n.e.), syn Bel-bani, brat Libaji i ojciec Szu-Ninuy; znany jedynie ze wzmianek w Asyryjskiej liście królów i Synchronistycznej liście królów.

Zgodnie z Asyryjską listą królów Bazaja, syn Bel-bani, objąć miał tron po swym krewnym Iptar-Sinie, który był wnukiem jego brata Libaji^[1][3][4]. Po 28 latach rządów Bazaję na tronie Asyrii zastąpił uzurpator Lullaja, zwany „synem nikogo” (mār la ma-ma-na), który panować miał przez 6 lat^[1][3][4]. Jego z kolei zastąpił na tronie asyryjskim Szu-Ninua, syn Bazaji, który rządził przez 14 lat^[1][3][4]. Następnie panowali kolejno dwaj wnukowie Bazaji: Szarma-Adad II i Eriszum III^[1][3][4]. Bazaja wymieniany jest również w Synchronistycznej liście królów, która podaje, że współczesnym mu królem babilońskim miał być Peszgaldaramesz z I dynastii z Kraju Nadmorskiego^[5]. Jak dotychczas nie odnaleziono żadnych inskrypcji przypisywanych Bazaji^[6].

• Glassner J.-J., Mesopotamian Chronicles, Society of Biblical Literature, Atlanta 2004.
• Grayson A.K., Assyrian Royal Inscriptions, tom I (From the Beginning to Ashur-resha-ishi I), seria Records of the Ancient Near East (RANE), Otto Harrassowitz, Wiesbaden 1972.
• Grayson A.K., Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1980-83, s. 86-135.
• Radner K., Bāzāiu, w: Radner K. (red.), The Prosopography of the Neo-Assyrian Empire, t. 1/II (B-G), 1999, s. 278.