Battling Battalino
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
166 cm |
| Kategoria wagowa |
piórkowa |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
88 |
| Zwycięstwa |
57 |
| Przez nokauty |
23 |
| Porażki |
26 |
| Remisy |
3 |
| Nieodbyte |
2 |
Battling Battalino (właśc. Christopher Battaglia, ur. 18 lutego 1908 w Hartford w stanie Connecticut, zm. 25 lipca 1977 tamże[1]) – amerykański bokser, były zawodowy mistrz świata kategorii piórkowej.
Jako amator zdobył mistrzostwo Stanów Zjednoczonych w wadze piórkowej w 1927[2]. W tym samym roku przeszedł na zawodowstwo.
26 lipca 1929 zwyciężył w towarzyskiej walce „Panama” Ala Browna, który był ówczesnym mistrzem świata w wadze koguciej. W następnej walce Battalino zmierzył się 23 września tego roku w Hartford z André Routisem, który bronił tytułu mistrza świata w wadze piórkowej. Pomimo złamania kości w obu rękach w 4. rundzie[3] Battalino zdaniem jedynego sędziego wygrał każdą z 15 rund i został nowym mistrzem świata[4]. Pięciokrotnie skutecznie bronił zdobytego tytułu:
| Data | Miejsce | Oponent | Wynik | Źródło |
|---|---|---|---|---|
| 25 lutego 1930(dts) | Hartford | Ignacio Fernández | wygrana na punkty | [5] |
| 12 grudnia 1930(dts) | Nowy Jork | Kid Chocolate | wygrana na punkty | [6] |
| 22 maja 1931(dts) | Nowy Jork | Fidel LaBarba | wygrana na punkty | [7] |
| 23 lipca 1931(dts) | Cincinnati | Freddie Miller | wygrana na punkty | [8] |
| 4 listopada 1931(dts) | Chicago | Earl Mastro | wygrana na punkty | [9] |
W tym okresie Battalino stoczył również wiele walk, w których tytuł mistrza świata nie był stawką. Pokonał m.in. takich pięściarzy, jak Charles „Bud” Taylor, Bushy Graham (z którymi również przegrał), Lew Massey oraz Al Singer. Oprócz Grahama i Taylora pokonał go m.in. Louis „Kid” Kaplan.
27 stycznia 1932 w Cincinnati Battalino miał stoczyć kolejny pojedynek o mistrzostwo świata z Freddiem Millerem. Nie był jednak w stanie utrzymać limitu wagi. Mimo to walka odbyła się. Wcześniej Battalino i jego manager wykupili kontrakt Millera i ustalili, że Battalino przegra[3]. W 3. rundzie Battalino kilkakrotnie upadał po lekkich ciosach Millera. Sędzia odesłał go do narożnika i ogłosił zwycięstwo Millera, ale później komisja bokserska stanu Ohio zmieniła werdykt i uznała walkę za nieodbytą. 1 marca tego roku Battalino oficjalnie zrzekł się tytułu i przeniósł do wagi lekkiej.
W nowej kategorii wygrał m.in. z Edwardem Ranem, ale 24 marca 1932 Billy Petrolle pokonał go przez techniczny nokaut. Była to jedyna porażka Battalino przed czasem. Billy Petrolle wygrał również walkę rewanżową 20 maja tego roku, a jego brat Frankie dwukrotnie pokonał Battalino także w 1932.
Później Battalino walczył ze zmiennym szczęściem. Przegrał z Barneyem Rossem w 1932, a pokonał Cocoa Kida w 1934. W latach 1935 i 1937-1938 pauzował. Zakończył karierę w 1940. Później pracował jako robotnik budowlany w Hartford.
Został wybrany w 2003 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Battling Battalino (Christopher Battaglia) [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-06-04] (ang.).
- ↑ United States National Championships - Boston - April 25-27 1927 [online], Amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2015-06-04] (ang.).
- ↑ a b James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 68-69. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1929-09-23 Battling Battalino w pts 15 Andre Routis, Hurley’s Stadium, Hartford, Connecticut, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1930-07-15 Battling Battalino w co 5 (15) Ignacio Fernandez, Hurley’s Stadium, Hartford, Connecticut, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1930-12-12 Battling Battalino w pts 15 Kid Chocolate, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1931-05-22 Battling Battalino w pts 15 Fidel LaBarba, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1931-07-23 Battling Battalino w pts 10 Freddie Miller, Redland Field, Cincinnati, Ohio, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1931-11-04 Battling Battalino w pts 10 Earl Mastro, The Stadium, Chicago, Illinois, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Battling Battalino [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-06-04] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 68-69. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.).
- Battling Battalino [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-06-04] (ang.).
- Battling Battalino (Christopher Battaglia) [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-06-04] (ang.).
- Mike Messina, Battling Bat Battalino: One of Hartford’s Heroes [online], connecticuthistory.org [dostęp 2015-06-04] (ang.).
- Wykaz walk zawodowych Battalino [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-04] (ang.).
- Battling BATTALINO [online], Sport & Note [dostęp 2015-06-04] (ang.).