майка
Wygląd
майка (język bułgarski)
[edytuj]- transliteracja:
- maika
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- (1.1) Детето търси майка си. → Dziecko szuka swojej matki.
- (1.3) Нуждата е майка на откритието. → Potrzeba jest matką wynalazków.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *mati < praindoeur. *méh₂tēr
- uwagi:
- źródła:
майка (język rosyjski)
[edytuj]- transliteracja:
- majka
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) koszulka
- (1.2) podkoszulek
- (1.3) ent. oleica
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
майка (język ukraiński)
[edytuj]- transliteracja:
- majka
- wymowa:
- ма́йка zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) кульба́ба ліка́рська, gw. литючки, молочай, подорожник, припутник, сліпота, куряча сліпота, баба, бабаки, бабки, бабакуля, бабакуль, баранки, баранчики, бородавник, вовчий зуб, вірність мужська, гуменник, гуменце, дідики, дикий молочай, жабник, жовтушка, зуб вовчий, козачки, кульбаба звичайна, кульбаха, купава, купала, летучки, листочки, любов хлопців, маїк, маївка, май, мелайниця, молоч дикий, малайниця, молод городовий, молочай дикий, молочко, молочник, молошник, одуванчик, омеланка, падиволос, паук, пліщивець, подойнички, помпава, попава, прищавник, пувка, пухлянки, солдатки, скултба, сліпак, сталість дівоча, тютя сліпа, чичник, чічник, чічик
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) росли́на
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Taraxacum officinale” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Hasło „кульбаба лікарська” w: Михайло Олексійович Гарбарець, Наталія Михайлівна Гарбарець, Словник наукових і народних назв лікарських рослин України, Wydawnictwo «Навчальна книга — Богдан», Tarnopol 2012, ISBN 978-966-10-2359-7, s. 40. W źródle określane jako „народна назва”.