[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

łachman

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

łachman (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˈwaxmãn], AS[u̯aχmãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. stare, zniszczone ubranie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Chłop siedział w kieszeni u arendarza, chodził w łachmanach, na przednówku kładł do garnka lebiodę, a ziarno siewne brał ze dworu na ciężki odrobek[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) łach, lump, szmata
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łach mrz, łachmaniarz m, łachmaniarka ż
przym. łachmaniarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
płn. prasł. *lachmanъnędzna, podarta odzież[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Historia Polski 1795-1918, Stefan Kieniewicz, 1968 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „łachman” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.