zgubić

wymowa:

IPA: [ˈzɡubʲit͡ɕ], AS: [zgubʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) przez nieuwagę zostawić coś w nieznanym sobie miejscu

(1.2) uciec przed pogonią lub ludźmi śledzącymi daną osobę

(1.3) stracić kontakt z osobą lub grupą z którą gdzieś się szło

(1.4) przest. doprowadzić do zguby

czasownik zwrotny

(2.1) zabłądzić

(2.2) o przedmiocie: zostać przez kogoś zgubionym

(2.3) stracić orientację w temacie

(2.4) przest. doprowadzić siebie do zguby

odmiana:

(1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zgubić
czas przyszły prosty		zgubię	zgubisz	zgubi	zgubimy	zgubicie	zgubią
czas przeszły	m	zgubiłem	zgubiłeś	zgubił	zgubiliśmy	zgubiliście	zgubili
	ż	zgubiłam	zgubiłaś	zgubiła	zgubiłyśmy	zgubiłyście	zgubiły
	n	zgubiłom	zgubiłoś	zgubiło
tryb rozkazujący		niech zgubię	zgub	niech zgubi	zgubmy	zgubcie	niech zgubią
pozostałe formy czas zaprzeszły m zgubiłem był zgubiłeś był zgubił był zgubiliśmy byli zgubiliście byli zgubili byli ż zgubiłam była zgubiłaś była zgubiła była zgubiłyśmy były zgubiłyście były zgubiły były n zgubiłom było zgubiłoś było zgubiło było forma bezosobowa czasu przeszłego zgubiono tryb przypuszczający m zgubiłbym, byłbym zgubił zgubiłbyś, byłbyś zgubił zgubiłby, byłby zgubił zgubilibyśmy, bylibyśmy zgubili zgubilibyście, bylibyście zgubili zgubiliby, byliby zgubili ż zgubiłabym, byłabym zgubiła zgubiłabyś, byłabyś zgubiła zgubiłaby, byłaby zgubiła zgubiłybyśmy, byłybyśmy zgubiły zgubiłybyście, byłybyście zgubiły zgubiłyby, byłyby zgubiły n zgubiłobym, byłobym zgubiło zgubiłobyś, byłobyś zgubiło zgubiłoby, byłoby zgubiło imiesłów przymiotnikowy przeszły m zgubiony, niezgubiony zgubieni, niezgubieni ż zgubiona, niezgubiona zgubione, niezgubione n zgubione, niezgubione imiesłów przysłówkowy uprzedni zgubiwszy rzeczownik odczasownikowy zgubienie, niezgubienie

(2) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zgubić się
czas przyszły prosty		zgubię się	zgubisz się	zgubi się	zgubimy się	zgubicie się	zgubią się
czas przeszły	m	zgubiłem się	zgubiłeś się	zgubił się	zgubiliśmy się	zgubiliście się	zgubili się
	ż	zgubiłam się	zgubiłaś się	zgubiła się	zgubiłyśmy się	zgubiłyście się	zgubiły się
	n	zgubiłom się	zgubiłoś się	zgubiło się
tryb rozkazujący		niech się zgubię	zgub się	niech się zgubi	zgubmy się	zgubcie się	niech się zgubią
pozostałe formy czas zaprzeszły m zgubiłem się był zgubiłeś się był zgubił się był zgubiliśmy się byli zgubiliście się byli zgubili się byli ż zgubiłam się była zgubiłaś się była zgubiła się była zgubiłyśmy się były zgubiłyście się były zgubiły się były n zgubiłom się było zgubiłoś się było zgubiło się było forma bezosobowa czasu przeszłego zgubiono się tryb przypuszczający m zgubiłbym się, byłbym się zgubił zgubiłbyś się, byłbyś się zgubił zgubiłby się, byłby się zgubił zgubilibyśmy się, bylibyśmy się zgubili zgubilibyście się, bylibyście się zgubili zgubiliby się, byliby się zgubili ż zgubiłabym się, byłabym się zgubiła zgubiłabyś się, byłabyś się zgubiła zgubiłaby się, byłaby się zgubiła zgubiłybyśmy się, byłybyśmy się zgubiły zgubiłybyście się, byłybyście się zgubiły zgubiłyby się, byłyby się zgubiły n zgubiłobym się, byłobym się zgubiło zgubiłobyś się, byłobyś się zgubiło zgubiłoby się, byłoby się zgubiło imiesłów przymiotnikowy przeszły m zgubiony, niezgubiony zgubieni, niezgubieni ż zgubiona, niezgubiona zgubione, niezgubione n zgubione, niezgubione imiesłów przysłówkowy uprzedni zgubiwszy się rzeczownik odczasownikowy zgubienie się, niezgubienie się

przykłady:

(1.1) Nadszedł moment rozpoznania w sobie i w innych istotach tej cząstki, którą w chaosie i natłoku zdarzeń zgubiłeś^[1].

(1.4) Król bez nauki zgubi swój lud, / a mądrość władców zbuduje miasto^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.2) zawieruszyć się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. gubić ndk.

rzecz. zgubca mos, zguba ż, zgubienie n

przym. zgubny, zgubiony

związki frazeologiczne:

gubić się w domysłach • święta Katarzyna klucz zgubiła, święty Jędrzej znalazł, zamknął skrzypki zaraz • gęsi Rzym ocaliły, a złodzieja zgubiły

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) lose, mislay; (1.4) ruin, bring to ruin; (2.1) get lost, lose the way, lose oneself; (2.2) go astray
• arabski: (1.1) تاه (2.1) ;ضيع
• czeski: (1.1) ztratit
• krymskotatarski: (1.1) coytmaq
• niemiecki: (1.1) verlieren
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1-2)
• rosyjski: (1.1) потерять
• ukraiński: (1.1) загубити; (2.1) загубитися
• wilamowski: (1.1) fyliyn, fyrliza
• włoski: (1.1) perdere, smarrire; (1.2) seminare; (1.3) perdere; (1.4) rovinare, portare alla perdizione, causare la rovina; (2.1) perdersi, smarrirsi; (2.1) perdersi, smarrirsi

źródła: