romanistka

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta wykształcona w dziedzinie romanistyki

(1.2) pot. studentka albo absolwentka filologii romańskiej

(1.3) pot. nauczycielka lub lektorka języków romańskich

(1.4) specjalistka w zakresie prawa rzymskiego

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	romanistka	romanistki
dopełniacz	romanistki	romanistek
celownik	romanistce	romanistkom
biernik	romanistkę	romanistki
narzędnik	romanistką	romanistkami
miejscownik	romanistce	romanistkach
wołacz	romanistko	romanistki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) neofilolog; pot. neofilolożka

(1.2) studentka, absolwentka

(1.3) nauczycielka, lektorka

(1.4) prawniczka

hiponimy:

(1.1) iberystka, italianistka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. romanistyka ż, romanista m, romanizm m, romanizacja ż, romanizowanie n

czas. romanizować ndk.

przym. romański, romanizacyjny, romanistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) раманістка ż; (1.4) раманістка ż
• rosyjski: (1.1) романистка ż; (1.4) романистка ż
• słowacki: (1.1) romanistka ż
• słoweński: (1.1) romanistka ż
• ukraiński: (1.1) романістка ż; (1.4) романістка ż

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) romanistka^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. romanistika ż, romanista m

przym. romanistický

związki frazeologiczne:

etymologia:

forma żeńska od słc. romanista + -ka

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) romanistka^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. romanistika ż, romanizacija ż, romanizem m

forma męska romanist

czas. romanizirati

przym. romanističen

związki frazeologiczne:

etymologia:

słń. romanist + -ka

uwagi:

źródła: