pokarm
pokarm (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pożywienie organizmów żywych danego gatunku (w szczególności człowieka); zob. też pokarm w Wikipedii
- (1.2) mleko wytwarzane przez gruczoły mleczne
- (1.3) przen. to co zasila, napędza
czasownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pokarm pokarmy dopełniacz pokarmu pokarmów celownik pokarmowi pokarmom biernik pokarm pokarmy narzędnik pokarmem pokarmami miejscownik pokarmie pokarmach wołacz pokarmie pokarmy - (1.2) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik pokarm dopełniacz pokarmu celownik pokarmowi biernik pokarm narzędnik pokarmem miejscownik pokarmie wołacz pokarmie - (2.1) zob. pokarmić
- przykłady:
- (1.1) Pokarm dostarcza budulca do tworzenia, odbudowy lub utrzymania tkanek.
- (1.2) Ściągnięty pokarm można mieszać i przetrzymywać kilka godzin w lodówce.
- (1.3) Muzyka jest pokarmem duszy.
- (2.1) Teraz ty pokarm trochę małą, proszę.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pokarm dla kotów / dla psów / dla rybek / dla świnki morskiej / …
- (1.2) pokarm w piersiach
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. karmicielka ż, karmiciel ż, karmnik m, karmienie n, dokarmianie n, przekarmienie n, przekarmianie n, karma ż
- czas. karmić, pokarmić, nakarmić, wykarmić, wykarmiać, dokarmić, dokarmiać, przekarmić, przekarmiać, podkarmić, podkarmiać
- przym. pokarmowy
- przysł. pokarmowo
- związki frazeologiczne:
- pokarm bogów
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) aliment, food
- arabski: (1.1) غذاء
- białoruski: (1.1) ежа ż
- esperanto: (1.1) manĝaĵo, nutraĵo
- jidysz: (1.1) עסנוואַרג n (esnwarg)
- kaszubski: (1.1) jôda ż
- niemiecki: (1.1) Nahrung ż
- rosyjski: (1.1) пища ż
- rumuński: (1.1) hrană ż
- włoski: (1.1) alimento m, cibo m; (1.3) linfa ż
- źródła: