forko

morfologia:

fork•o

wymowa:

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) widelec

(1.2) widły

odmiana:

(1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	forko	forkoj
akuzativo	forkon	forkojn

przykłady:

(1.1) Oni metis antaŭ mi manĝilaron, kiu konsistis el telero, kulero, tranĉilo, forko, glaseto por brando, glaso por vino kaj telertuketo.^[1] → Położono przede mną nakrycie, które składało się z talerza, łyżki, noża, widelca, szklaneczki do brandy, kieliszka do wina i chustki do posiłku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ogrod. roln. widły^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. forketo, forkodento

czas. forkopikar

przym. forkatra

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: