dzieciak

wymowa:

​^?/i, IPA: [ˈd͡ʑɛ̇t͡ɕak], AS: [ʒ́ėćak], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

(1.1) rub. (czasem pieszcz.)^[1] dziecko

(1.2) przen. pot. dorosły człowiek postępujący dziecinnie, nierozsądnie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dzieciak	dzieciaki
dopełniacz	dzieciaka	dzieciaków
celownik	dzieciakowi	dzieciakom
biernik	dzieciaka	dzieciaki / rzad. dzieciaków[2]
narzędnik	dzieciakiem	dzieciakami
miejscownik	dzieciaku	dzieciakach
wołacz	dzieciaku	dzieciaki

przykłady:

(1.1) Gdy tylko zabrzmiał dzwonek obwieszczający koniec lekcji, dzieciaki wybiegły przed szkołę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dzieciaczek m, dziecko n, dzieciństwo n, Dzieciątko n, dziecina ż, dzieciątko n, dziecię n

przym. dzieciaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) kid
• chiński standardowy: (1.1) 小朋友 (xiǎopéngyou)
• jidysz: (1.1) פּינדיוריק m (pindjurik)

źródła: