dupa

wymowa:

IPA: [ˈdupa], AS: [dupa] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wulg. pośladki lub odbyt^[1]

(1.2) pot. pejor. obraź. wulg. niezaradna osoba, oferma^[1]

(1.3) wulg. (potencjalna) partnerka seksualna

(1.4) wulg. dziewczyna (tylko w zestawieniach: fajna, niezła itp. dupa – ale także stara dupa, czyli stare babsko)

(1.5) wulg. żeński narząd płciowy (najczęściej w wyrażeniu dać dupy)

(1.6) daw. każde zagłębienie

wykrzyknik

(2.1) wulg. pot. okrzyk świadczący o porażce, przegranej^[1]

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dupa	dupy
dopełniacz	dupy	dup
celownik	dupie	dupom
biernik	dupę	dupy
narzędnik	dupą	dupami
miejscownik	dupie	dupach
wołacz	dupo	dupy

(2) nieodm.

przykłady:

(1.1) Raz ją tak swędziała dupa, że zgwałciła i biskupa^[2].

(1.2) Ależ z ciebie dupa, nic nie potrafisz załatwić!

(1.3) Kazio wpadł wczoraj na imprezę z całkiem niezłą dupą.

(1.4) Świetna dupa z tej aktorki!

(2.1) Tyle się uczyłem i co?! No i dupa!

(2.1) No i dupa zbita!

składnia:

kolokacje:

(2.1) dupa blada / zbita • kurza dupa

synonimy:

(1.1) pot. zadek, tyłek; przest. współcz. reg. rzyć; reg. śl. rzić; eufem. cztery litery, gdzie plecy kończą swoją szlachetną nazwę, siedzenie, pupa

(1.2) safanduła, niedojda, niedorajda, gapa

(1.3-4) dupencja, laska, cizia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dupek mos/mzw, dupencja ż, dupiastość ż, dupowatość ż

zdrobn. dupcia ż, dupeczka ż, dupka ż

zgrub. dupsko

czas. dupczyć, wydupczyć, podupczyć

przym. dupiasty, dupiaty, dupny, dupowaty, do dupy

przysł. dupowato

związki frazeologiczne:

bać się o własną dupę • bulczeć jak niezdrowa dupa • całować po dupie • chronić dupę (czyjąś) • chuj ci/mu/jej/wam/im w dupę • chuj, dupa i kamieni kupa • ciemno jak w dupie / ciemno jak w dupie u Murzyna / ciemno, jak w dupie u Murzyna po czarnej kawie / ciemno, jak w dupie u Murzyna po czarnej kawie w piwnicy • cienki jak dupa węża • dać kopa w dupę • dawać dupy / dać dupy • do dupy • dobrać się do dupy • dupa blada • dupa jak niedźwiedź polarny • dupa jasiu / dupa Jasiu, pierdzi Stasiu • dupa wołowa • dupa z rączką • dupa z uszami • dupa zaskrońca • dupa zimna • jak z koziej dupy trąba • kacza dupa • latać z gołą dupą • lizać dupę • mieć dupę na boku • mieć robaki w dupie • mieć twardą dupę • mieć w dupie • najebać się w trzy dupy • o dupie Maryni / o dupie Maryny • o kant dupy potłuc / o dupę potłuc • obrabiać dupę • patrzeć się jak szpak w dupę • pijany w trzy dupy • pijany w cztery dupy • pocałować w dupę • potrzebny jak w dupie koszula • potrzebny jak wrzód na dupie • rąbać dupę • robić koło dupy • ruszyć dupę • siedzieć na dupie • strach do dupy zagląda / strach w dupę zagląda • trząść dupą • trzymać się czyjejś dupy • wchodzić do dupy / wchodzić w dupę / włazić do dupy • wisieć koło dupy • włazić / wskakiwać w dupę • wsadzić sobie w dupę • wyglądać jak dupa z uszami • wyglądać jak pół dupy zza krzaka / wyglądać jak dupa zza krzaka • wziąć dupę w troki / zabrać dupę w troki • od dupy strony • zalać się w trzy dupy / zalany w trzy dupy • zawracać dupę / truć dupę • zrobić z dupy garaż • żal dupę ściska

przysłowia i powiedzenia: dupa nie szklanka, nie stłucze się • jak głowa boli, to dupa rośnie • już mu śmierć do dupy chodzi na wysiady • na głowie koło, na dupie goło • na starość głowa siwieje, a dupa szaleje • w głowie cyrk, w dupie karuzela • wyżej sra niż dupę ma • wzięła dupę w garść i poszła • spod, dupa, na własnóm rzyć i posroł się ze złości (sic!) • z jedną dupą na dwa targi

etymologia:

od starosłowiańskiego dupło (zagłębienie, dziura, strzelić z dupy, dziupla). Jak podaje Aleksander Brückner^[3], w XIII wieku określenie dupna mogiła oznaczało pusty grób. Z czasem słowa tego zaczęto używać w znaczeniu podanym wyżej.

uwagi:

(1) w tekstach unikających wulgaryzmów stosuje się też zapis: „d…”

(1.3) wyraża prostacki zachwyt

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ass amer., arse bryt., butt, asshole
• arabski: (1.1) egip. arab. طيز, lewant. arab. طيز
• baskijski: (1.1) popa
• białoruski: (1.1) дупа ż, задніца ż, срака ż, азадак ż
• bułgarski: (1.1) гъз m, задник m
• chorwacki: (1.1) dupe n
• czeski: (1.1) prdel ż; (1.3) buchta ż, roštěnka ż; (1.4) buchta ż
• duński: (1.1) røv w; (1.2) røv w; (1.3) fisse w
• esperanto: (1.1) pugo
• fiński: (1.1) perse
• francuski: (1.1) cul m
• galicyjski: (1.1) cu m
• hiszpański: (1.1) culo m
• interlingua: (1.1) culo
• jidysz: (1.1) תּחת m (toches)
• kaszubski: (1.1) rzëc ż
• kataloński: (1.1) cul m
• łaciński: (1.1) culus, podex
• macedoński: (1.1) газ m
• niderlandzki: (1.1) kont
• niemiecki: (1.1) Arsch m
• norweski (bokmål): (1.1) ræv m/ż
• nowogrecki: (1.1) κώλος m
• połabski: (1.1) paizdă ż
• portugalski: (1.1) bunda ż
• rosyjski: (1.1) жопа ż; (1.2) жопа ż
• szwedzki: (1.1) stjärt w
• ukraiński: (1.1) ду́па ż; (1.2) ду́па ż; (1.3) ду́па ż; (1.4) ду́па ż; (1.6) дупло́ n; (2.1) жо́па ż
• włoski: (1.1) culo m

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) beczka^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) upel, kupel, upa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chrzcielnica

(1.2) zagłębienie, dziura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dupnica, dupjeńc

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

czas. dupiś ndk.

(1.2)

rzecz.

zdrobn. dupka

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) zob. dǫpo

uwagi:

źródła:

wymowa:

IPA: /dupa/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kadzidło

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

IPA: [ˈdupa]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tyłek, zadek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dëpskò, gòłowacëzna, pùta, rzëc, rzëcnosc, slôdk, sôd, tiłk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dëpsko n, zgrub. dëpskò n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kadzidło

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz tagalski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.