[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

chwycić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chwycić (język polski)

[edytuj]
ktoś chwycił (1.1) tkaninę
wymowa:
IPA[ˈxfɨt͡ɕit͡ɕ], AS[χfyćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.post. utr. dźw. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) aspekt dokonany od: chwytać

czasownik zwrotny dokonany chwycić się (ndk. chwytać się)

(2.1) aspekt dokonany od: chwytać się
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Kobieta chwyciła go za rękę mówiąc: "Nie odchodź ode mnie!"
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chwytak m, chwytaczka ż, chwytnia ż, chwycenie n
czas. chwytać, schwytać
przym. chwytliwy, chwytny, chwytakowy, uchwytny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: chwytać
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: chwytać się
źródła: