curato

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kośc. wikary

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

IPA: /ku.ˈra.to/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kośc. proboszcz

(1.2) kośc. wikary, wikariusz

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu przeszłego (participio passato) od: curare

odmiana:

(1.1-2) lp curato; lm curati

przykłady:

(1.1) Ho visto la povera cucina del curato d'Ars. → Widziałem biedną kuchnię proboszcza z Ars.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) parroco, pievano, prevosto

(1.2) vicario parrocchiale, viceparroco

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cura ż, curabilità ż, curandaio m, curatela ż, curatore m, curatrice ż, curazia ż, curazione ż

czas. curare, curarsi

przym. curabile, curante, curativo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) śr.łac. curatus < łac. cura

uwagi:

źródła: