cudzy

wymowa:

IPA: [ˈt͡sud͡zɨ], AS: [cuʒy] ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) należący do kogoś innego

(1.2) cudzoziemski

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	cudzy		cudza	cudze	cudzy	cudze
dopełniacz	cudzego		cudzej	cudzego	cudzych
celownik	cudzemu		cudzej	cudzemu	cudzym
biernik	cudzego	cudzy	cudzą	cudze	cudzych	cudze
narzędnik	cudzym		cudzą	cudzym	cudzymi
miejscownik	cudzym		cudzej	cudzym	cudzych
wołacz	cudzy		cudza	cudze	cudzy	cudze
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Przez jakiś czas mieszkałem w cudzym mieszkaniu.

(1.1) Mali na ogół walczą o cudze. Biorą ich do armii, raz do jednej, raz do drugiej (…)^[1]

(1.2) Cudze chwalicie // Swego nie znacie // Sami nie wiecie // Co posiadacie^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) obcy

(1.2) obcy, obcoplemienny

antonimy:

(1.1-2) swój, własny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cudzesy

związki frazeologiczne:

stroić się w cudze piórka • nie ruszaj cudzego, nie utracisz swego • cudzego zażywać miło • kto cudzego pragnie, i swoje utraci • cudze nie grzeje, ale piecze • kto ma sumienie w duszy, ten cudzego nie ruszy • oczy w niebo, ręce w cudzą kieszeń • biada temu, co cudze połyka i zjada • bawić się cudzym kosztem

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) somebody else's; (1.2) foreign, alien
• białoruski: (1.1) чужы
• czeski: (1.1) cizí
• duński: (1.1) fremmed, andens
• francuski: (1.1) d'autrui, d'un autre, des autres
• hiszpański: (1.1) ajeno
• kaszubski: (1.1) cëzy
• niderlandzki: (1.1) andermans; (1.2) vreemd
• niemiecki: (1.1) fremd
• nowogrecki: (1.1) ξένος
• rosyjski: (1.1) чужой, посторонний
• ukraiński: (1.1) чужий, сторонній

źródła: