[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

baleron

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

baleron (język polski)

[edytuj]
baleron (1.1)
wymowa:
IPA: [baˈlɛrɔ̃n], AS: [balerõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spoż. kulin. rodzaj wędzonej lub gotowanej wędliny z peklowanej karkówki bez kości, w osłonce naturalnej lub sztucznej; zob. też baleron w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. ktoś otyły[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbaleronbalerony
dopełniaczbaleronubaleronów
celownikbaleronowibaleronom
biernikbaleronbalerony
narzędnikbaleronembaleronami
miejscownikbaleroniebaleronach
wołaczbaleroniebalerony
przykłady:
(1.1) Zjadłbym kanapkę z baleronem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) karkówka, wędlina
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Ballen + rolle → wałek z brzuścami[2] lub franc.[3]
(2.1) od (1.1)
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Małgorzata Stefaniak, „Absztyfikant założył ancug”, czyli o niemieckich zapożyczeniach we współczesnej polszczyźnie potocznej, w: Język, Komunikacja, Informacja nr 6/2011, red. I. Koutny, P. Nowak, s. 222.
  2. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 30.
  3. ↑ Maciej E. Halbański, Leksykon sztuki kulinarnej, wydanie III, Wydawnictwo „Watra”, Warszawa 1987, s. 17.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=baleron&oldid=6364446”