byk

wymowa:

IPA: [bɨk], AS: [byk], ​^?/i

homofon: Byk

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. dorosły, niesterylizowany samiec bydła hodowlanego, także: bizona, żubra, jelenia, łosia itp.

(1.2) pot. błąd w tekście, najczęściej ortograficzny

(1.3) pot. uderzenie głową w brzuch

(1.4) daw. żegl. jednomasztowy, lekki statek wykorzystywany do spławu soli lub zboża

(1.5) gw. jednobarwne wielkanocne jajo^[1]

(1.6) daw. gw. więz. mały kawałek sztuki mięsa^[2]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. przen. duży, silny mężczyzna

(2.2) pot. grub. pogard. tęgi, ociężały, tępy, nieskory do pracy mężczyzna

(2.3) środ. finans. inwestor giełdowy grający na wzrost kursów akcji lub innych aktywów

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	byk	byki
dopełniacz	byka	byków
celownik	bykowi	bykom
biernik	byka	byki
narzędnik	bykiem	bykami
miejscownik	byku	bykach
wołacz	byku	byki

(2.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	byk	byki
dopełniacz	byka	byków
celownik	bykowi	bykom
biernik	byka	byków
narzędnik	bykiem	bykami
miejscownik	byku	bykach
wołacz	byku	byki
ndepr. M. i W. lm: (ci) bykowie

przykłady:

(1.1) W Pampelunie odbywają się gonitwy byków.

(1.2) Byki w gazetach są niedopuszczalne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) byk bizona / żubra / jelenia • jak byk

(1.2) byk gramatyczny / językowy / ortograficzny • zrobić / strzelić / walnąć byka • robić byki

synonimy:

(1.1) buhaj

(1.2) przest. bąk

(1.5) kraszanka

antonimy:

(1.1) krowa

(2.3) niedźwiedź

hiperonimy:

(1.2) błąd

hiponimy:

(1.2) ortograf

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bykowiec mrz, byczość ż, bykowe n, byczenie n, pobyczenie n, wybyczenie n

zdrobn. byczek mzw, byczuś mzw

zgrub. byczysko n

czas. byczyć, byczyć się ndk., pobyczyć się ndk., wybyczyć się dk.

przym. byczy, bykowy, bykowaty, byczkowy

przysł. byczo

związki frazeologiczne:

działać jak płachta na byka • jak byk • uderzyć z byka / uderzyć bykiem • zdrowy jak byk • złapać byka za rogi / chwycić byka za rogi • bogatemu to i byk się ocieli; zobacz też: przysłowia o byku

etymologia:

od prasł. *bykъ^[3]

por. białor. бык, bułg. бик, chorw. bik, czes. býk, dłuż. byk, głuż. byk, mac. бик, ros. бык, karpatorusiń. бык, scs. бꙑкъ, słc. býk, słń. bik i ukr. бик

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) bul
• akadyjski: (1.1) 𒋗𒌑𒊒
• angielski: (1.1) bull
• arabski: (1.1) ثور m (ṯawr)
• baskijski: (1.1) zezen
• białoruski: (1.1) бык m
• bułgarski: (1.1) бик m
• buruszaski: (1.1) tshindar
• chorwacki: (1.1) bik m
• dolnołużycki: (1.1) byk m
• duński: (1.1) tyr w
• esperanto: (1.1) virbovo, taŭro
• francuski: (1.1) taureau m
• górnołużycki: (1.1) byk m
• gudźarati: (1.1) આખલો m (ākhalō)
• hebrajski: (1.1) שור m (szor)
• hiszpański: (1.1) toro m; (1.2) falta ż
• interlingua: (1.1) tauro
• islandzki: (1.1) naut n
• japoński: (1.1) 牡牛 / 雄牛 (おうし, oushi)
• jidysz: (1.1) ביק m (bik)
• joruba: (1.1) malu
• kaszubski: (1.1) bùla m, bik m
• kataloński: (1.1) bou m
• keczua: (1.1) waka
• litewski: (1.1) bulius m, jautis m
• liwski: (1.1) ǟrga
• luksemburski: (1.1) Stéier m
• niderlandzki: (1.1) bul m, stier m
• niemiecki: (1.1) Bulle m; (1.2) Bock m
• nowogrecki: (1.1) ταύρος m
• osetyjski: (1.1) богъ, куыр, гал
• połabski: (1.1) bålă m
• rosyjski: (1.1) бы́к m; (2.1) бы́к; (2.3) бы́к
• slovio: (1.1) bik (бик)
• słowacki: (1.1) býk m
• staroegipski: (1.1) (ỉḥ)
• szwedzki: (1.1) tjur w; (1.2) bock w
• tybetański: (1.1) གླང༌
• ukraiński: (1.1) бик m
• węgierski: (1.1) bika
• wilamowski: (1.1) öks m
• włoski: (1.1) toro m

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) byk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

od prasł. *bykъ

zob. polskie znaczenie

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) byk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

od prasł. *bykъ

zob. polskie znaczenie

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) przest. pranie (rzeczy do prania)

(1.2) przest. pranie (czynność prania)

odmiana:

(1) en byk, byken, bykar, bykarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tvätt

(1.2) tvätt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. byka

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe bykkar, bykmaskin, bykstreck, storbyk

fraza rzeczownikowa smutsig byk

fraza czasownikowa ha en trasa med i byken • tvätta en byk

etymologia:

uwagi:

źródła: