[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

oktawa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[ɔkˈtava], AS[oktava]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przedział czasu równy ośmiu dniom; również ostatni dzień tego okresu
(1.2) muz. ósmy stopień skali (gamy) muzycznej
(1.3) muz. interwał między pierwszym a ósmym dźwiękiem w skali diatonicznej
(1.4) muz. dwa dźwięki jednoimienne oddalone o oktawę (1.3)
(1.5) liter. strofa składająca się z ośmiu wierszy
(1.6) hist. wojsk. rodzaj działa używanego w XV-XVII wieku, odmiana kolubryny
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.5) Spotkanie z Tassem i Marinim było dla Słowackiego wydarzeniem nierównie ważniejszym niż spotkania z kobietami i nawet bodaj z Mickiewiczem. W każdym razie ślady spotkania z mistrzami oktawy widać u Słowackiego na każdej stronicy, gdy inne spotkaniabędąc przedmiotem dociekań jego biografównie zostawiły tak widocznych i ważnych wspomnień[1].
(1.6) Za lekkimi pułkami wtoczyła się na koniec z trudem i artyleria wurclowska, prowadząc cztery hakownice, dwie oktawy srodze donośne i sześć zdobycznych organków[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) oktawa Bożego Ciała
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. oktawalny, oktawowy
rzecz. Oktawia ż, oktawista m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Pamiętnik Literacki, nr 11, Londyn, 1987 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, wolnelektury.pl