Tur
Wygląd
Tur (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
- (1.1) żegl. typ statków, tzw. pchaczy, budowanych w Polsce; zob. też pchacze typu Tur w Wikipedii
- (1.2) mot. wojsk. marka pojazdów opancerzonych produkowanych w Polsce; zob. też AMZ Tur w Wikipedii
- (1.3) mot. marka prototypu polsko-czechosłowackiej ciężarówki; zob. też JZS Tur w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (2.1) geogr. nazwa szeregu wsi i gromad w Polsce, w Rosji i na Ukrainie; zob. też Tur (ujednoznacznienie) w Wikipedii
- (2.2) geogr. hydrol. ciek wodny w Polsce, prawy dopływ Biebrzy
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Tur dopełniacz Tura celownik Turowi biernik Tur narzędnik Turem miejscownik Turze wołacz Turze - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tur Tury dopełniacz Tura / Turu Turów celownik Turowi Turom biernik Tur Tury narzędnik Turem Turami miejscownik Turze Turach wołacz Turze Tury
- przykłady:
- (1.2) Kolejne dwa pojazdy rodziny Tur były lżejsze, opracowane z myślą o odbiorcach zagranicznych (Tur III, Tur IV), a kolejnym modelem proponowanym przez firmę dla Wojska Polskiego był Tur V[1].
- (2.2) Mieszkając w Turze, często ją spotykałem.
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Turze • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Turu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Turu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Turu • mieszkaniec / mieszkanka Turu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Turze • pochodzić z Turu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Turu
- (2.2) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Turu • nad Turem • Tur wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Turu • pływać / płynąć Turem
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1)
- (2.1)
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
Tur (język turecki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) imię męskie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz turecki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.