orzecznik

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. nieczasownikowa część orzeczenia imiennego; zob. też orzecznik w Wikipedii

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	orzecznik	orzeczniki
dopełniacz	orzecznika	orzeczników
celownik	orzecznikowi	orzecznikom
biernik	orzecznik	orzeczniki
narzędnik	orzecznikiem	orzecznikami
miejscownik	orzeczniku	orzecznikach
wołacz	orzeczniku	orzeczniki

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

(1.1) orzecznik przymiotnikowy / orzecznik przymiotny • orzecznik rzeczownikowy / orzecznik rzeczowny

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) atributo m (parte de una oración atributiva)
• nowogrecki: (1.1) κατηγορούμενο n

źródła: