Marcassita

La marcassita es un minerau jaune aur ò jaune laton. D'una duretat situada entre 6 e 6,5 e d'una densitat compresa entre 4,6 e 4,9, es compausada de sulfur de fèrre (FeS₂) que forma de cristaus prismatics e tabulars. Pasmens, lei cristaus son en realitat rars e la marcasita forma puslèu de massas fibrosas ò de noduls. Son esclat es metallic. Son aspècte exterior es similar a aqueu de la pirita, mai la marcasita presenta la particularitat de s'alterar rapidament per formar de massas blancas polverulentas. Es solubla dins l'acid cloridric e dins l'acid nitric en formant de residüs de sofre. Son ponch de fusion es bas e es pas fluorescenta.

Geologicament, se forma dins lei venas idrotermalas de temperatura bassa. Pòu tanben se formar dins de depaus sedimentaris coma precipitats dins de zònas reductritz. Es sovent associada amb la bornita, la galena, la pirita, la calcosina e lo qüars. Lei jaciments pus coneguts son situats en Alemanha, en Anglatèrra e ais Estats Units. En Occitània, lo pus important se tròba a Lanjac^[1]. La marcasita a pauc d'interès economic. Intra de còps dins de procès de sintèsi d'acid sulfuric e, a temps passat, èra egalament utilizada en joielariá coma ornament.

• Fèrre.
• Sulfur.

1. ↑ (fr) Pierre G. Pélisson, Étude minéralogique et métallogénique du district filonien polytype de Paulhaguet (Haute-Loire, Massif Central français), tèsi de doctorat, Orléans, 1989.