Beneset IX
Beneset IX (vèrs 1012, Latium - vèrs 1055, Grottaferrata) foguèt lo 145en papa dau 21 d'octòbre de 1032 au 1èr de setembre de 1044, dau 10 de març au 1èr de mai de 1045 e dau 8 de novembre de 1047 au 16 de julhet de 1048. Succediguèt a Joan XIX (1024-1033) e foguèt definitivament remplaçat, après un periòde trebolat, per Leon IX (1049-1054).
Fiu dau còmte Alderic III de Tusculum (1024-1044), foguèt elegit papa gràcias a l'influéncia de son paire que son ostau contraròtlava Roma dempuei leis ans 1010-1020[1]. En Roma, contunièt la politica d'amaisament de Joan XIX (1024-1033). Regardant leis afaires intèrnes de la Glèisa, sostenguèt leis òrdres monastics còntra leis ordinaris e esitèt pas de depausar dos evesques considerats coma simoniacs. Acceptèt tanben divèrsei demandas de part de l'emperaire Conrad II lo Salic (1024-1039).
Pasmens, en setembre de 1044, Beneset IX deguèt s'enfugir de Roma après una esmoguda populara organizada per lo clan dei Stephani. Lei Stephani organizèron l'eleccion d'un papa novèu, Silvèstre III (genier-març de 1045), que foguèt rapidament excomunicat. Beneset IX retrobèt son tròne lo 10 de març de 1045 mai abandonèt sa carga lo 1èr de mai seguent au profiech de son oncle que venguèt lo papa Gregòri VI (1045-1046).
Aquelei trèbols entraïnèron una reaccion de l'emperaire. Gregòri VI organizèt un sinòde que condamnèt Silvèstre III. Dins aquò, foguèt egalament obligat d'abdicar en causa de sei practicas simoniacas. Lei Tusculum assaièron alora de restaurar Beneset IX. L'emperaire refusèt aquela nominacion e de combats aguèron luòc entre sei fòrças e aquelei dei Tusculum. Autorizèt tanben l'eleccion dau papa Leon IX qu'excomuniquèt Beneset IX. Aqueu darrier moriguèt en 1054 dins un monastèri de Grottaferrata.
Liames intèrnes
[modificar | Modificar lo còdi]Bibliografia
[modificar | Modificar lo còdi]Nòtas e referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ Beneset IX èra tanben lo nebòt de sei dos predessors.