Canòva

Vilatge d'Occitània

Canòva
Caseneuve

Vista de Canòva.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 53′ 16″ N, 5° 29′ 04″ E

Superfícia

18,11 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

599 m
540 m
244 m

Geografia politica

Estat

França

Region
93

Provença Aups e Còsta d'Azur

Apt

Ate

Gilles Ripert
(2014-2020)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

493 ab.

501 ab.

Densitat

28,05 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

Caseneuviens, Caseneuviennes
(en francés)

Còde postal

84750

Còde INSEE

84032

Canòva (Caseneuve en francés) es una comuna provençala, situada dins lo departament de Vauclusa e la region de Provença-Aups-Còsta d'Azur. Es un pichon vilatge medievau de quauquei centenaus d'abitants a l'èst d'Ate.

Geografia

Canòva es un pichon vilatge situat a un desenau de quilomètres a l'èst d'Ate. L'abitat i es organizat a l'entorn dau castèu o dispersat sus lo territòri comunau. Lo clima es de tipe mediterranèu. Au nivèu idrografic, Calavon marca lo limit sud de la comuna.

Istòria

Lo site de Canòva es ocupat despuei l'Antiquitat romana coma o mòstra la descubèrta de vestigis de villae^[1]. Au sègle X, l'endrech èra ocupat per un castrum, dich Casanovo, que fasiá partida dau domeni de la familha d'Agòut-Simiana qu'èra fòrça poderosa dins la region d'Ate. Au sègle XII, foguèt remplaçat per l'edifici actuau que permetiá de contrarotlar lei vaus de Calavon e de Dòa. De 1200 a 1250, fèt partida dei fèus disputits entre Ramon Berenguier V e Guilhèm de Sabran durant un conflicte per lo contraròtle dau Comtat de Forcauquier.

Durant lei sègles seguents, lo vilatge foguèt esparnhat per la pèsta negra de 1348, mai tocat per l'epidemia de 1720-1722. A la Revolucion Francesa, 719 estatjants foguèron recensats. L'exòde rurau entraïnèt una demenicion fins a un minimom de 176 abitants en 1962. Despuei aquela data, la populacion aumenta lentament gràcias a l'installacion de populacions periurbanas. Es estabilizada vèrs 500 abitants despuei lo començament deis ans 2010. Pendent la Segonda Guèrra Mondiala, Canòva foguèt implicada dins leis activitats dei maquís de la region de Ventor. Aculhiguèt tanben de familhas de refugiats.

Intrada dau castèu vèrs 1900
Comuna e escòlas comunalas vèrs 1900
Abitants vèrs 1920

Cultura

Lo patrimòni arquitecturau de Canòva es dominat per lo castèu dau vilatge e per l'oratòri Sant Joan. Proprietat de la familha Ripart, lo castèu foguèt l'objècte d'una importanta restauracion iniciada a la fin deis ans 1950. Es una fortalesa rectangulara caracteristica de l'epòca medievala. L'oratòri Sant Joan data de 1830 e a la particularitat d'èsser lo pus grand oratòri de Provença. Au nivèu agricòla, la comuna fa partida de la zòna de produccion viticòla de l'AOC Ventor.

Vista generala dau vilatge
Castèu de Canòva
Castèu de Canòva
Oratòri Sant Joan
Glèisa de Canòva

Annèxas

Liames intèrnes

Personalitats liadas a la comuna

Bertrand-Rambaud de Simiana (1513-1578), baron de Gòrda e de Canòva.

Bibliografia

Istòria generala dei comunas de Vauclusa :

Jules Courtet, Dictionnaire géographique, géologique, historique, archéologique et biographique des communes du département de Vaucluse, Avinhon, Seguin Ainé, 1876.
Robert Bailly, Dictionnaire des communes du Vaucluse, Avinhon, Éditions A. Barthélemy, 1986.

Istòria de Canòva :

Charles-Laurent Salch, Dictionnaire des châteaux et des fortifications du moyen âge en France, Estrasborg, Editions Publitotal, 1979, p. 240.

Donadas demograficas :

Notice communale Ldh/EHESS/Cassini « Caseneuve », [1], consultat lo 28 de genier de 2024.
Fiches Insee - Populations légales de la commune « Caseneuve », consultat lo 28 de genier de 2024.

Nòtas e referéncias

↑ Guy Barruol, Oppida pré-romains et romains en Provence, Cahiers rhodaniens, 1961.

Portal de Provença

[1] Guy Barruol, Oppida pré-romains et romains en Provence, Cahiers rhodaniens, 1961.

[1]